Nərgizgülü və qış
Qış yenə təbiətə
Topla, tüfənglə gəldi.
Qılıncını sıyırdı
Qarla, küləklə gəldi.
Qar üstə gülümsünən
Nərgizə bax, nərgizə.
Şeh kimi şölə saçır,
Ləçəkləri təptəzə.
Arabir külək vurub
Tellərini əsdirir,
Günəşin şöləsini
Ləçəyində gəzdirir.
Qışın tən ortasında
Parıldayan yazdı o.
Torpağın qızıl sözü
Qızıl kimi qızdı o.
Onu dondura bilmir
Qışın soyuq nəfəsi,
O qar üstə uyuyan
Günəşin son şöləsi.
"Bu şaxtaya, bu qara
Dözməz hər qız" dedilər.
Elə buna görə də
Ona "Nər qız" dedilər.
Öpdülər, oxşadılar,
"Nər qız", "Nər qız" dedilər.
Lap axırda yorulub
Ona "Nərgiz" dedilər.
Onun zərif ətrini
Yayır ətrafa külək.
Qar bir az da güclənir
Sanki vəcdə gələrək.
Buludlar Yer üzünə
Qardan köynək toxuyur.
Nərgiz yaz paltarında
Qışa meydan oxuyur.
Çinar
Çinar insan kimidi,
Beş barmaqdı yarpağı...
Kökü dərinə gedir,
Möhkəm tutur torpağı.
Çinara bax, uzaqdan
Xatırladır düz fili.
Amma o kölgəsində
Sərinlədər yüz fili.
Min ildən çox yaşayır
Deyirlər bu çinarlar.
Onların sinəsində
Əsrlərin sirri var.
Analar oğullara
Çinar boylum deyirlər.
Çinarla fərəhlənib
Oğulla öyünürlər.
Mənim yurdumdan başqa
Söylə görüm harda var?
Çinar kimi oğullar,
Oğul kimi çinarlar.
Külək
Yenə bağça, bağ ilə
Külək əlbəyaxadı.
Çinarın əyni qalın,
Söyüdünkü yuxadı.
Yarpaqlar göy çuxadı.
Kiminin əyni qalın
Kimininki yuxadı.
Külək əsdi, bağçanı
Kökündən silkələdi.
Yarpaqlar da durmadı,
Küləyi şillələdi.
Külək coşdu, onların
Başına kül ələdi.
Sarsıtdı bağça-bağı
Küləyin bu dalğası.
Əyildi, məğlub oldu
Ağacların lovğası.
Axşamacan uzandı
Onların bu qovğası.
Sonra yağış başladı.
Külək kəsdi səsini.
Dayandı həmin saat
Yarpaqların əsimi.
Yayıldı bağça-bağa
Bir ilk bahar nəsimi.
Gömbəgöy
Yaşıllıq
Alıbdır
Dünyanı
Cənginə.
Bir baxın
Yamacın,
Çəmənin
Rənginə.
Çəmən göy,
Tala göy.
Zəmi göy,
Təpə göy.
Ağac göy,
Yarpaq göy.
Budaq göy,
Gömbəgöy.
Gecə xoruzu
Gecənin sükutunu
Yarır bir inqa səsi.
O nə qarğa səsidi,
Nə bülbül zənguləsi.
O Zaurdu istəyir
Bütün şəhər oyansın.
Bu qıvrımsaç oğlanın
Qulluğunda dayansın.
Tərs doğulub deyəsən,
Axşama kimi yatır.
Gecələr dik atılıb
Yatanları oyadır.
Hikkəsi çox böyükdü
Lap ürəkdən ağlayır.
Göz yaşı yanağında
Bulaq kimi çağlayır.
Bir anda sel yaranır
Zaurun göz yaşından
Ata siqaret çəkir
Tüstü çıxır başından.
Heç yorulmaq bilməyir
Uşaq elə ağlayır.
Nənə xəcalətindən
Dizini qucaqlayır.
Qonşular döyəcləyir
Qapını taqqataraq:
-İnsafınız yoxdumu
Qoyun azacıq yataq.
Sabah dərsə gedəcək,
Yata bilmir uşaqlar.
Bir az da belə getsə
Kar olacaq qulaqlar.
Bu gecə xoruzunun
Dayandırın səsini.
Zəhləmizi tökməsin,
Kəssin zənguləsini.
Elə ağlayır, ancaq
Nə ar bilir, nə ayıb,
Tez olun, su gətirin,
İşləri xarablayıb.
Götürüb bu uşağı,
İsti suya saldılar.
O gombul yanağından
Bir öpüş də aldılar.
Gecə xoruzu yatdı,
Aləmə nur saçıldı.
Bircə anda hamının
Qırışığı açıldı.
Qara toyuq
Səhərdən cəh-cəh vurursan,
Kefin sazdı, qara toyuq.
Səsin necə işıqlıdı
Bəmbəyazdı, qara toyuq.
Kolluqda da oxuyursan,
Dərdin yoxdur, sərin yoxdur.
Qəlbinin içi çöldədi,
Deyən sənin sirrin yoxdu.
Hökmün tutub yeri-göyü,
Hardan aldın bu həvəsi.
Sanki xəzinə tapmısan
Bir toya bəs edər səsin.
Yox, yanıldım, qara toyuq.
Xəzinə batırır səsi.
Dövləti çox olanların,
Yoxa çıxır zümzüməsi.
Neylirsən dünya malını?
Xəzinə sənin səsindi,
Oxu, körpə quşçuğazım,
Oxu, bu dövlət bəsindi.
Çiçək qız
Bu qız sevir təzəcə
Açılan hər çiçəyi.
Çiçəklər də çox sevir
Bu alyanaq göyçəyi.
Bir də gördün başında
Çiçəkləri saç etdi.
Yumruladı, bəzədi,
Bir rəngbərəng tac etdi.
Qızıl söyüdlər kimi
Böyüdü, cilvələndi.
Çiçəkli saçlarından
Ətrafa nur ələndi.
Musiqi çalınanda
Süzdü kəpənək kimi.
O məktəbə yollandı
Bir dəstə çiçək kimi.
Məktəbin həyətində
Nə çox çiçək var imiş,
Demə məktəb həyəti
Böyük çəmənzar imiş.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
