***
Daşçatladan ayazdı
Dilindəki əlvida.
Elə unut ki məni,
Düşməyim bir də yada.
Qıfıl vur, xatirələr
Birdən yolundan edər.
Bütün vaxtsız gedənlər
Solundan çıxıb gedər.
Kaş heç vaxt olmayaydı
Eşqin vida tərəfi.
"Sən məndən yaxşısına
layiqsən" sözü olur
Gedənlərin "tərifi."
Tərifini söylədin,
Gərək yox təsəlliyə.
Bəhanəylə gedənlər
Dönməz bir də geriyə.
***
Bir çatdaquş tamıdı uşaqlığım,
Bir xınadaşı qoxusu,
Bir "hökumətağacı" qorxusu.
Çardaqdan ulduzlara boylanan
qayğısız baxışlar,
Məktəbli çantasında işlənməmiş,
bəzəkli say çubuqlar,
Müəllimdən gizlədilmiş qırmızı qələm,
Bir də
Biləyimdə zamanı donduran "diş saatım",
Bununla bitir uşaqlıq əhvalatım.
Sonra
Boz dumanlı havada qaçaqaç,
Boğulmaqdan qurtulduğumuz Araz,
Arazın bu tayı dərd-ələm.
Və...
Uşaqlığını yaşamadan böyüməyə
məhkum edilmiş mən.
Yoxdur başqa bir xatirəm.
***
Qanadın açmasın deyə,
Qəlbin sinə qəfəsi var.
Sevmək yetmir tək insana,
Sevilməyə həvəsi var.
Yarım qalan yara həmdəm,
Tapan tapar ruha vətən.
Yer üzünün sərinlədən
Günəşin Ay kölgəsi var.
Eşqə ümidlənib gələr,
Sevgini müqəddəs bilər.
Sevdimi, ömürlük sevər -
Hər ürəyin öz kəsi var.
Özü yıxılan kəsin
Özü yıxılan kəsin
Gözündə yaşı olmaz.
Darıxmağın vədəsi,
"Bəlkə"si, "kaş"ı olmaz.
Xoşbəxtlik ilıq mehtək
Toxunar, qəlbə keçər.
Tale ölçü götürər,
Həsrəti ömrə biçər.
Keçər ömür qatarı,
Arzuları aparar.
Xatirələr qoynunda,
Xəyallardan qoparar.
Gündüzün fikirləri,
Gecənin dərd, ələmi.
Görən, xoşbəxt olaram
Yerə qoysam qələmi?
Həsrət yolu
Sənsiz bu şəhərə
Nə gecənin qaranlığını yaran
Ay mavisi boylanır,
Nə gündüzünü aydınladan şəfəq sarısı.
Alatoranlıqdı xəyallar,
Ümidsizdi arzular.
Hər şey kəm-kəsir
Ürəyim qəfəsdə susqun, əsir.
Darıxmaq var, darıxmaq,
Ağlamaq var - gözü dolu.
Saxsıdakı çiçəkləri
Göz yaşıyla sulayaraq
Pəncərə önündən başlayır həsrət yolu.
Vardır betərin betəri
Baş söykəyib ağ vərəqə
Şeir-şeir ağlayıram.
Misralardan köz götürüb
Ürəyimi dağlayıram.
Bəm görünən dərdlər zildir,
Gizli-gizli qəlbi didir.
Gecənin biri bir ildir,
Zülm ilə sabahlayıram.
Sənsiz ömrüm, günüm talan,
Nə düşündü ayrı salan?!
Darağının üstə qalan
Bir telini qoxlayıram.
Dünya beşgünlük, ötəri,
Hər döngədə bir xətəri.
"Vardı betərin betəri", -
Deyib bir az toxtayıram.
Nöqtə hünəri çatmır
Nöqtəsi qoyulmayıb sənə yazılan şeirlərin,
Ara-sıra boy göstərir misraların arasından
Boynubükük suallar.
Nəticələr səbəb tapmır.
"Bəlkə"li, "kaş"lı bəndlərin önünə
Bir "ehh"li sətir keçir, nidası özündən böyük,
"Son olsun!" deməyə
Nöqtə hünəri çatmır.
***
Qərənfil qoxusuna bürünər
Xatirəsi qızılgüllü xəyallar.
Arzular ümidinə gecikər,
Xəzəllərə sarılar payız ayrılıqları,
Qürbət ürəkdən həsrət yol çəkər.
Eşqlə doğmalaşar insan insana,
Ürək döyüntüsün sevgidən alar.
Eşq olmadan ürəklər də yadlaşar,
Yadelliyə dönər vətən olanlar.
Ovutmaz ruhumu
heç bir təsəlli
Yatar ürəyinə söhbətim-sözüm,
Çətin bildiklərin görünər asan.
Möhürlə yolunu səssizliyimə,
Mənim sükutuma qapılmayasan.
Dolanbac ömrümün yolu tikanlı,
Qara kölgələr var hər ağlığında.
Ən yaxşı məsafə durduğun yerdi,
Mən daha yaxşıyam uzaqlığında.
Dalma ürəyimin dərinliyinə,
Səni kədər boğar, qəm qaçaq salar.
Məndən duyduqların şeirə sığar,
Dastanlara sığmaz ağrılarım var.
Ovutmaz ruhumu heç bir təsəlli,
Dilə tutulası dərd deyil dərdim.
Həyat əzəlindən sınaq meydanı,
Mən də sınaqlardan keçməyə gəldim.
Ruh bədəndə
yerin danır...
Bilsən, necə qəm çəkirəm,
Divar nəmi çəkən kimi.
Göz yaşlarım selə dönür
Gün gecəyə keçən kimi.
Düyünlənib acı qəhər,
Boğur məni yenə gecə.
Ürəyimə verir kədər,
Həsrət olub bir bilməcə.
Bilmirəm ki, bu nə sirdir?..
Bilməm, niyə narahatam...
Yadıma gəlmir, bir ildir
Başım atıb rahat yatam.
Vücudumun təpəri yox,
Ruh bədəndə yerin danır.
Nə göylərə təslim olur,
Nə yerdəki yerin anır.
Yazan özü belə yazıb,
Taleyi mən seçməmişəm.
Ölüdən betərəm, onsuz,
Bir dünyadan köçməmişəm.
Elə intəhasız
darıxıram ki...
Elə intəhasız darıxıram ki,
Dilimdə ən şirin sözüm darıxır.
Nəmli kirpiyimin sığal çəkdiyi
Çuxuru göllənmiş gözüm darıxır.
Elə intəhasız darıxıram ki,
Bu şəhərin mənəm qərib sakini.
Qayğılardan yosun tutmuş ürəyim,
Qarışdırmış nifrət ilə sevgini.
Elə intəhasız darıxıram ki,
Uzaq düşər sevinc, kədər boylanar.
Pəncərəmi xısın-xısın döyəclər
Qaranquşu yola salan son bahar.
Elə intəhasız darıxıram ki,
Üzərimdə nakam arzu kölgəsi.
Bu dünyaya ruhum sığmır əzəldən,
Yəqin, odur darıxmağın "bəlkə"si.
Yenə də mən qalibəm
Daha nağıllardakı
xoxanlardan qorxmuram, ana!
Həyat çox bəzəkli-düzəklisin
çıxardı qarşıma.
Daha mən də
Nə Cırtdanam, nə şahzadə,
Nə də ki, yatmış gözəl.
Dönüb oldum yeddibaşlı əjdaha -
Öldürdülər, dirildim,
Ağlatdılar, kiridim.
Uzaqlaşdım hər kəsdən,
Yazdım öz hekayəmi, özüm başına keçdim.
Onları "böyütmədim" gözümdə,
Dedim, cılız qalsınlar, daha betər olsunlar,
Həyatı rəqib seçdim.
Davam da onunladır,
müharibəm də, mübarizəm də...
Dərdlə bükdükcə belimi,
tutub ürəyimdən ayaqlandım,
Ona qarşı duruşumla canlandım.
Qorxma, ana, indi mənə
ən doğma duyğudur ölüm.
Həyat ölümdən qorxanlara əzizdir.
Ölüm qorxusuyla insanlar
həyata tutunub, biləsən,
Ölüm olmasa, həyat da kimsəsizdir...
Yenə də mən qalibəm...
***
Sən şənbə gününün rahatlığıyla
Sevdin -
Bazar ertəsinə hələ bazar var kimi.
Halbuki anlamadın,
Yaşamaq üçün bəhanəydi bu eşq.
Kaş ki, sevə biləydin,
Yarına yar,
Şirin bir yuxunu bəxtinə yozar kimi.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
