"kimdi sözü bulaq bulaq, ürəyimə səpələyən..." - Nazim Əhmədlinin şeirləri

Tanrım, məni əfv elə

Hər şey uzaqlar kimi,

hər şey bir az qəribdi;

yarpaqların ölüsün

payız yerə səribdi;

göy üzündə ulduzlar,

sayrışır, altın-altın;

əqrəbləri tələsir,

içimdəki saatın;

qulağıma səs gəlir,

bir uzaq, qərib köydən;

buludlar kölgəsini

sərib üstümə, göydən;

bir günah qazanınca,

yüzünü unutmuşam;

min illər ötüb keçib,

üzümü unutmuşam;

hər şey bir az qəribdi,

göy üzü, dağlar, su, yer;

tanrım, məni əfv elə,

bir azca da səbr ver;

17.02.2023. Bakı

Hələ ağdı, bir üzüm

İşıq düşdü üzümə,

gözüm bir az səyridi;

səhərin dan üzündə,

qaranlıqlar əridi;

sinəmdə nə sirr qalıb,

həsrətim əsir qalıb;

buludlar qısır qalıb,

göy üzündə çürüdü;

yoxa çıxıb bəlkələr,

dil tutular, kəkələr;

gün əyildi, kölgələr,

dağa sarı süründü;

səbr yoxdu bir çəngə,

həsrət ağrı işgəncə;

anamın ruhu gecə,

gözlərimə göründü;

hələ ağdı bir üzüm,

bir az solub, kür üzüm;

yuxumdakı dənizin

suları çox dərindi.

18.03.2018. Bakı

Unutdum o kür nağılı

Dərdin qara yuxusuna,

işıq çiliyə-çiliyə;

gəldim eşqin buxtasına,

şərab süzün, piyaləyə;

hardan görüm, ayın üzün,

yazın üzün, yayın üzün;

bulud tutur, göyün üzün,

kəkəliyə-kəkəliyə;

içim-çölüm sancı-sancı,

qələm götür, yaz dastançı;

külək əlində bir qamçı,

səkir, ləliyə-ləliyə;

ötən günlər yarpaq-yarpaq,

əlimdəki xəlbirə bax;

kimdi sözü bulaq bulaq,

ürəyimə səpələyən;

harda itirdim, özümü,

itirdim göm-göy üzümü;

sığallayır göy üzünü,

ruhum yelləyə-yelləyə;

kim dəlidi, kim ağıllı,

unutdum, o kür nağılı;

ürəyim qalıb sıxılı,

içimdəki təsəlliyə.

18.06.2023. Bakı

Ayrılığın buxtası

Adsız günlər boyunca,

ağrı çəkdi buludlar;

kölgə kimi çəkildi,

içimdəki umudlar;

adımı unutmuşam,

bir yarpaq boyda yerdə;

kimin qapısın döyüm,

bu ünvansız şəhərdə;

yaxındakı dağların,

çiynindən qar əriyir;

kölgələri üzümdə,

gözlərimdə səyriyir;

mən ana uşağıydım,

indi o da yoxuymuş;

bəlkə də indiyədək,

gördüklərim yuxuymuş;

daha çəkə bilmirəm,

həsrətin noxtasını;

gəmilərlə doludu,

ayrılığın buxtası.

12.07.2023. Almanya,

Vesterştedt şəhəri

Hansı tərəfə gedim

Hansı tərəfə gedim,

bu yolda dörd çıxış var;

birində günəşli gün,

birində də yağış var;

payız çən güdür məni,

həsrət təngidir məni;

bir az ləngidir məni,

qarşıdakı yoxuşlar;

bulud şələ-şələdi,

meh saçımı yellədi;

məni yoldan elədi,

o mehriban baxışlar;

ağ yoldan, ağ cığırdan,

saçlarıma axır dan;

çəhrayı yuxulardan,

yağır dəli yağışlar;

çox üzüldüm bir ahdan,

nə istədim sabahdan;

yolum ötsə günahdan,

Tanrı məni bağışlar.

14.07.2023. Almanya,

Vesterştede şəhəri

Hardan uçur

qu quşları

Hanı eşqin aşiqləri,

həsrətin yar aşiqləri;

bu şəhərin işıqları,

ulduzları uddu, deyən;

ağ buludlar əsmər-əsmər,

göy üzünü kimdən gizlər;

qulağıma gələn səslər,

yer üzünə yaddı, deyən;

hardan uçur qu quşları,

qanadları naxışlanıb;

göy üzünün yağışları,

yeri-yurdu yudu, deyən;

içimdə boğulur hədəm,

gözümdə oynayır didəm;

ömür buxarlanıb gedən,

bir gölməçə sudu, deyən.

18.11.2023. Bakı

Könül, tələsmə bir az

Daha məndən danışma,

yadımdan çıxıb adım;

min illərdi uçuram,

sızıldayır qanadım;

harda itim, azım mən,

ağlıma nə yazım, mən;

ötən ilin yazından,

ulduzları sanadım;

indi harda umud var,

yuxumda bir ağ at var;

gecə sındı buludlar,

göyün üzü qanadı;

mən də boyatam, amma,

həsrət qonub odama;

anam çatdı atama,

məzarlar yan yanadı;

yağmur çoxaldı bu yaz,

saçım-saqqalım bəyaz;

könül, tələsmə bir az,

düzü-dünya dumandı.

16.07.2023. Almanya.

Bremen şəhəri

Əlimdə bir

şam tutum

Başımın üstündəki,

buludlar qucaq-qucaq;

əllərimi uzatsam,

göy üzünə çatacaq;

gizlən, yumum gözümü,

yüzə qədər sayacam;

bir ovuc bulud gətir,

əl-üzümü yuyacam;

bir şam tutum əlimdə,

göydən bir uldüz dərim;

sənin o ay üzünü

göy üzünə göstərim;

illərin o tayından,

xatirələr dillənir;

dəcəl uşaqlığımız,

yelləncəkdə yellənir;

bu dünya da yellənir,

yellənir, göy üzündə;

şip-şirin bir sevginin,

şəkli qalıb gözümdə.

14.07.2023. Almanya,

Vesterştede şəhəri

Əllərimin dili var

Çəhrayı yuxulardan,

dönüb qayıtdım, daha;

əllərim toxunmadı,

bir yalançı günaha;

yollarımın üstünə,

qar toxuyur küləklər;

ağ yağışdan islanır,

çiynimdəki lələklər;

qalxıb bir ev quracam,

buludun yaxasında;

bir gümüş gün çıxacaq,

göylərin arxasından;

gümüş işıq axacaq,

hər səhər dan üzündən;

göy tanrılar baxacaq,

göyün o yan üzündən;

əllərimim dili var,

barmaqlarım danışır;

göy üzündə ulduzlar,

ocaq-ocaq alışır.

22.10.2023. Bakı

Sən eşqi məndən istə

Qara-qara buludlar,

uddu göyün üzünü;

üzümə kölgə qondu,

gedim, yuyum üzümü;

hanı dərdin naxışı,

saçımda qar yağışı;

yolların yor-yoxuşu,

cırmaqlayır dizimi;

sən eşqi məndən istə,

dumanı çəndən istə;

sərdim yolların üstə,

gecənun gündüzünü;

kimin kimlə nə işi,

fələk mənlə əyişib;

həsrət bir az dəyişib,

bətimi-bənizimi;

alnım qırış-qırışdı,

ömür bircə qarışdı;

üfür, yenə alışdır,

bu ocağın közünü.

21.10.2023. Bakı

Sevə bilmədim,

bu yayı

Uzaqda göy sular axır,

dərələrin içi ilə;

soyuq küləklər tələsir,

buludların köçü ilə;

yerə də payız döşənib,

bəs qayıdıb gedim hara;

yarpaqlara xal düşübdü,

sarı-sarı, qara-qara;

əynimdəki yaşıl köynək,

solub, payız yarpağıtək;

bax bir az da soluxubdu,

qanadlarım lələk-lələk;

gözlərimin kökündəki,

həsrət göyərib, bir az da;

bir yaşıl köynək alacam,

bu qarşıdan gələn yazda;

qönçələr də qısır qalıb,

şirmayı dərələr boyu;

bu payıza bağışladım,

unutduğum ötən yayı.

18.07.2023. Bakı

Uçaq başqa

göy üzünə

Oyanıb görəm ki, sənsən,

deyəsən dur, çıxıb gedək;

gedək, bir az uzaqlara,

mən bal olum, sən də pətək;

orda Günəş də batmasın,

elə qalsın göy üzündə;

bilək ki, bir yurdumuz var,

göy üzünün o üzündə;

bir ev quraq özümüzə,

otdan, çiçəkdən, yarpaqdan;

evimizə su da çəkək,

buluddakı bir bulaqdan;

Ay da, ulduz da, Günəş də,

Göy üzü də yaşıl olsun;

yaz-yay yaşıl, payız yaşıl,

bir yaşıl da qışı olsun;

göy üzünə şeir yazaq,

bir mahnı da bəstələyək;

ulduzları çiçək kimi,

topa-topa dəstələyək;

əllərini qoy sinəmə,

saçlarını yay üzümə;

sonra da ordan yol tutaq,

uçaq başqa göy üzünə.

28.06.2023. Almanya,

Vesterştede şəhəri

Yağış

Burda nə var dərd adına,

onu məndən uzaq elə;

buludda bir quş şəkli çək,

qanadlarını ağ elə;

daha yağışlar qurumur,

sel-su basır buraları;

ötən dərdlər unudulmur,

qaysaq tutmur yaraları;

ulduzlar da bir-bir düşüb,

göyün üzündən yağacaq;

elə Günəşin özü də,

Ay da su olub axacaq;

əllərim asılı qalıb,

göy üzünün yaxasından;

biz də yağışıq, deyəsən,

yer üzünün yuxusunda;

indi dərd də yağış olub,

qəm də yağır yağış kimi;

fələk vurub alnımıza,

möhürü də naxış kimi;

bir az dərddən uzaq olaq,

nə yay, nə qış sərt gəlməsin;

yağış da, qar da çox yağsın;

göy üzündən dərd gəlməsin.

16.07.2023. Almanya,

Vesterştede şəhəri