Şeirlər
Bədbin tanışıma nikbin məktub
Ölən arzuların dərdini çəkmə,
Bir daha acıma talesizliyə.
Ürək qübarını gözündən tökmə,
Polad da güc gəlməz poladdizliyə.
Elə bu dizlərlə can at zirvəyə,
Qalib dedikləri o ad belədir.
Əzizim, and olsun bu yerə, göyə
İnsan doğulandan həyat belədir.
Taleyin yolları döyüş yoludur,
Əriyən qaranlıq işığa qənşər.
Dünya dedikləri hələ də budur:
Barışa bilməyir xeyir ilə şər.
Yazılan yazıdır çəkilən ağrı,
Gərək naxış düşə öz məqamına.
Ucaltmaq istəsə bir kəsi Tanrı
Onu ucaldırmış söz məqamına.
Yoluna atılan daş-kəsəkləri
Əzm ilə əzməsə əzilər insan.
Məzarçün düşünsə gül-çiçəkləri
Ölüm havasında üzülər insan.
Belədir dünyanın gəldi-gedəri,
Biz kimik gələndən, gedəndən ayrı.
Canımız yanmasın candan ötəri -
Ruh olub gəzərik bədəndən ayrı.
Payızla üz-üzə
Ayağım altına sərilib payız,
Yarpaqlar yaşayır xəzan ömrünü.
Meşə çeviribdir əlvan rənglərə
Günəşdən nur alıb qızan ömrünü.
Çöl-çəmən qızarır dan yeri kimi,
Qızılı payızın gəlişidir bu.
Gözəllik bu qədər göz oxşamazdı -
Ana təbiətin əl işidir bu.
İlk bahar, son bahar fərqli biçimdə,
Fəslin önəmi yox bu həyat üçün.
Yaman səbirsizdir sevənlər indi -
Payızı gözləmir toy-büsat üçün.
Ömrün fəsilləri ürəkdən keçir -
Ürəkdə bahar var, ürəkdə payız.
İnsanın ruhuna qatıla bilə
Bu rəngdə son bahar, bu rəngdə payız….
Yarı bahar, yarı qışam
Yurd yanğımı heç soyutmaz
Dağların qarı olsa da.
Solmuş güldən şirə çəkməz
Xəyalım arı olsa da.
Çox şeyi vaxtsız deyirik,
Bəlkə də haqsız deyirik.
Biz hələ də "qız" deyirik
O qızlar qarı olsa da.
Yalqızın bölgəsi yoxdur,
Qəribin ölkəsi yoxdur.
Ağac var kölgəsi yoxdur,
Bəhrəsi, barı olsa da.
Tikan bitsə gül yerinə,
Ağlayanın gül yerinə.
Sarmaşıq sünbul yerinə
Qoyulmaz - sarı olsa da.
Yarı bahar, yarı qışam -
Göyərmişəm, qurumuşam.
Necə deyim yarımışam
Bu ömür yarı olsa da…
Bu karvanda
Başıma yüz bəla gəlir
Ürəyimə daman yerdən…
Çox kəsibdir qabağımı
Bulud göydən, duman yerdən.
Bu karvanda köç elədim,
Həyatımı heç elədim.
Ürəyimdə gecələdim -
Yara aldım yaman yerdən.
Hər çınqıya alışmadım,
Hər qatqıya qarışmadım.
Taleyimlə barışmadım -
Adam küsər uman yerdən…
Sənin şəhərin
Şəhər dəyişibdir öz görkəmini,
Elə adamlar da tanınmaz olub.
İllər bu şəhərdən ayırıb məni
Neçə qış keçibdir, neçə yaz olub.
Köhnə küçənizin dəyişib dəbi,
Nə qədər göydələn evlər tikilmiş…
Sən demə qaldığım bu qonaq evi
Ata evinizin yerində imiş.
Bu bağça nə bilir bu gələn kimdi,
Qızılgül közərir mən yanan yerdə.
Az qalır ürəyim dayana indi
O zaman ikimiz dayanan yerdə.
Gəlib qapınıza sevginə təşnə,
Doğma səkinin də daşı dəyişib.
Sənsiz dəyişməyib əslində heç nə,
Səni sevən kəsin yaşı dəyişib.
O eşqin sarayı uçmayıb, gülüm
Könlüm açılmayıb, üzüm gülməyib
Mən sənə könlümü açandan bəri.
O eşqin sarayı uçmayıb, gülüm,
Xəyalım keçmişə uçandan bəri.
…Üzünə çıxmışdı sevginin rəngi,
Sükutla deyərdin sözünü sən ki…
Bir ömür boyunca nə biləsən ki,
Bu cana nə gəldi o candan bəri.
Vaxt keçib - varımla yoxum dəyişib,
Elə düşünmə ki, ruhum dəyişib.
And olsun Allaha yuxum dəyişib
Sən mənim yuxumdan qaçandan bəri.
Adiləm, heyim yox coşub-daşmağa,
Razıyam - mənimlə gəl "dalaşmağa".
Səni gözləyirəm vidalaşmağa,
Gözlərim yol çəkir haçandan bəri.
Sirri açılmayan sabahdı onlar
Nəvələrim Fidana, Aytaca,
Toğrula, Nihada
Mənim nəvələrim mənim sərvətim,
Tanrı vergisidir oğul-qız payım.
Deyirəm bəsimdir bu səadətim,
Mən bəxti, taleyi niyə qınayım?!
Mələk nəvələrim alır havamı -
Hərdən acıqlıyam, hərdən kürəm mən.
Gözümün önündə ömür davamı -
Gözümün önündə böyüyürəm mən.
Övlad məhəbbəti bir ayrı sevgi,
Nəvəli günlərim başqa həyatdır.
Nəvə dedikləri mən görürəm ki,
Kainat içində bir kainatdır.
Çiçəyim çırtlayır "baba" sözündən,
Bu yaşa gəlməyin özü bir şərəf.
Öpüb nəvələrin nurlu gözündən
Baxmaq istəmirəm qüruba tərəf.
Hələ bilinməyir o səs, o səda,
Sirri açılmayan sabahdı onlar.
Dünyaya gəliblər məndən arxada,
Məndən irəlidə, qabaqdı onlar.
Belədir bu həyat, olsam da harda,
İstərəm onları sevim doyunca.
Köhnəlir ən təzə oyuncaqlar da
Həmişə təzədir baba-oyuncaq.
Qayıt
Zirvəyə çıxardım bircənəfəsə,
Hardasan, ey mənim o yaşım, qayıt.
Yaşamaq xətrinə yaşa doluram,
Yaylağım, oylağım, dağ-daşım, qayıt.
Daşan səbrimizə dözən can deyil,
Hələ də arzumuz "qana qan" deyil.
Yaylağım, oylağım qayıdan deyil,
Özün öz yuvana, yurddaşım, qayıt.
Kəlbəcər deməkdən dilimiz qabar,
Nəyi dəyişir ki, bu qəm, bu qübar?
Yolumu gözləyən bir səltənət var -
Yurda qayıtmağa, yaddaşım, qayıt.
Onun yolu - haqqın yolu
Türk xalqlarının dəyərli folklor araşdırıcısı professor Fikrət Türkmənə
O bir canda neçə candı -
Millət üçün şamtək yandı.
Türkiyədi, Türküstandı
Fikrət Türkmən.
Tükənmir arzu-muradı,
Ruhumuzda gəzir adı.
Hara getdi türk aradı -
Fikrət Türkmən.
Tanrıdağın zivrəsində,
Altayların çevrəsində
Boy göstərdi öz səsində
Fikrət Türkmən.
Qırğızlara sirdaş oldu,
Oğuzlara qardaş oldu,
Türkmənlərə adaş oldu
Fikrət Türkmən.
Anasıdır Anadolu,
Onun yolu - haqqın yolu.
Türk oğludur dəli-dolu -
Fikrət Türkmən!
Ürəyinlə əritmisən daşı sən
Dağlar oğlu, tədqiqatçı alim, səriştəli pedaqoq Müseyib Yunisovun altmış yaşında oxunan şeir
Qədim Oğuz obasından gəlmisən,
Harda olsan bu biçimdə oban yox.
Çox bağlısan dədə-baba yurduna,
Bu şəhərin havasında havan yox.
Ömür yolu gah günəşdir, gah duman,
Açılmayan sabahlara nə güman?
Taleyinlə barışmısan hər zaman
Heç kəs ilə döyüşün yox, davan yox.
Gizlətmisən gözündəki yaşı sən,
Ürəyinlə əritmisən daşı sən.
Yaz bilmisən dost yolunda qışı sən,
Səndən ötrü belə yolda tufan yox.
"Budağında" bara dönüb nəvələr,
Sərvət olub, vara dönüb nəvələr.
Üz-gözündə nura dönüb nəvələr -
Nəvə kimi dərdi, qəmi sovan yox.
Mərd olana kömək olub alxışın,
Bəs eləyib namərdə bir baxışın…
Bığ altından baxıb gülür altmışın:
Belə yaşda belə gümrah cavan yox!
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
