Göy üzündədi
Sirr kimi gəlmişəm yer kürəsinə,
Şifrəmin ilk hərfi eşq sözündədi.
Küləktək məkansız, yurdsuz, yersizəm
Əbədi məkanım göy üzündədi.
Bir eşqə təşnəyəm adı Vətəndi,
Qəlbdə ocaq yanır, odu Vətəndi.
Havadı, torpaqdı, sudu - Vətəndi -
O Vətən dünyanın o üzündədi.
Elnura Tanrıdan gəlib butalar,
Butanı büt sayan ruhən lüt olar.
El gözü tərəzi deyib atalar,
Soruşun, kimliyim el gözündədi.
İçlərin çölü
Çoxdan qazmışam qəbrini
Solumda ölü sağların.
İçi ölübsə yaramaz,
Heç nəyə çölü sağların.
Yeri üstündə yaşadan,
Altının diri olmağı.
Göyü göyündə yaşadan,
Yerlərdə yeri olmağı.
Nə çoxdu yeriyən yerdə,
Adam görkəmli heykəllər.
Üzündə Günəş doğulan,
İçində nəmli heykəllər.
Söz dilin astar üzüdür,
Dil sözün üzünə astar.
Bu astarın üzündəki
Astarı görəndi usta!
İçində boğulan səsin,
Harayı daha dərindi.
Könlündən keçmirsə o səs,
Qulaqla duymaq çətindi.
Ehey!!!
Ehey, arxamca daş atan,
Arxadan atdığın daş
Öndə necə addımlamağımı
Addım-addım salır yadıma.
Sən
Məndən arxadasan,
Adam özündən öndəkinə daş atmaz
Saxla o daşı
Yoxsa bu dünyada
Sonda
Özünə daş çatmaz
Üstündə dikəlməyə.
Bu dünyada hər daş
Minada atılan daş qədər suçsuz deyil.
Əyil,
Əyil
Götür önündəki daşı
Atmağa yox ha,
Arxadan gələnin ayağı ilişməsin deyə.
Dünya buzlaqlarından ekvatoruna qədər
Bu dəqiqə
Möhtackən sevgiyə
Sev.
Daş atma ona-buna.
Heç olmasa sonuncu daşı saxla öz sonuna.
Xəyalındır tutunacağım
Bu dünyada tək tutunacağım
Sənin xəyalın,
Ey xəyalı vəfalım!
Nə zaman ki üzü dönür bəxtin
Sənə dönürəm.
Xəyalınla təsəlli tapır ümidlər.
Xəyalınla Günəş tellərini üzümə sərər,
Hər səhər-səhər.
Sən bilmədin, balaca!
Eşq suyun göbəyində susuzluq yaşamaqdı.
Sən bilmədin,
Əsl sevgi elə xəyal olmaqdı.
Xəyaldan doğduq ikinci dəfə
Bir-birimizin gözlərində.
Xəyalla tutunduq ruh müvazinətini itirəndə.
Bu dünyada hər kəsin bir yaşama səbəbi -
Xəyalı var!
Xəyallar
Sevginin gerçək rəsmidi.
Gerçək rəssam yox bu əsl sevgini çəkə.
Gözlərimdə
Hər gün xəyalın üzür,
Uşaqkən kağız gəmilər üzdürdüyümtək.
Gözlərimdə xəyalın üzəndə elə sevinirəm ki,
Sanki
Bütün qayğılardan uzaq
O tək eşqlə yaşayan uşaq
Boylanır gözlərimdən.
Onsuzluğun yağışı
Pəncərədən küçəyə boylanan xatirələrim,
Tərlədir pəncərənin gözlərini.
Gözlərimdə bir göz yerini
Oyur, aprelin soyuğu.
Yağır onsuzluğun yağışı
Sonsuzluğun yağışı.
Xəyalını çətir əvəzi açıram başım üstə,
Xatirələr islanmasın deyə.
Pəncərədən küçəyə boylanıram
Yaddaşımın küncündə bir əlil arabası
Bu əlil arabasının oturacağında ümid iməkləyir.
Dirəyib divara ayaqlarını saat
Çıkk-çıkk.
Yerimir onsuz saniyə də.
Özüm özümə labirint-döngə.
Çıxa bilmirəm özümdən.
Aprelin soyuq gecəsində
Pəncərədən küçəyə boylanan xatirələr
Üşüyər, üşüyər, üşüyər.
Üşümək darıxmaqdı,
Ən gözəl darıxmaq xatirələrin səfərbərliyidir.
İçimdə bir yağış var ki,
Taleyim qara buludun yer üzündə səfirliyidir.
Mənə bir qapı göstərin, gedim!
Pəncərədən küçəyə boylanan xatirələrim,
Məni onsuz da aparır.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
