Aprelin 10-da qəzetimizin daimi müəlliflərindən biri, şair və tərcüməçi Azad Yaşar növbəti doğum gününü qeyd etdi. Öz istedadını sənətin ən müxtəlif (memarlıq, rəssamlıq, xəttatlıq və publisistika) sahələrində sınayan qələm dostumuzu bu münasibətlə təbrik edir, şeirlərindən seçmələri oxucularımızın diqqətinə təqdim edirik. (Redaksiyadan)
İtirilənin geri alınması
Həvvanın nəfsinə Adəm behişti qurban verib,
özünə məskən seçdi cəhənnəmə bənzər Yeri.
Suçu da bu imiş ki, iznsiz bir alma yeyib...
İndi min alma ver(s)ə, alammaz cənnəti geri.
Qul nərgizlər
Vitrindən bir qucaq nərgiz
boylanar küçəyə boynu bükülü.
Dərilmiş çiçəklər
kəpənəksiz, çəmənsiz tez solur,
ləçəkləri tökülür.
Gözəllikləri, qoxuları nəğməli,
nəğmələrinə sevda və kədər qarışıb.
Qiymətləri yazılı üstündə -
hər kəsə satıla bilər, deməli,
azalıb ləçəklərindəki işıq.
Gözlərindən süzülər yuxuları
hələ ki ilk bahar dəmidir.
Qaba əllərdə əzilmək qorxuları,
gözəllərə qovuşmaq qayğıları
nədənsə artan kimidir.
Vitrindən bir qucaq nərgiz
boylanar günəşə, küçəyə sarı.
(Günəş - dərdlilər, dustaqlar həmdəmidir!)
Qiymətləri yazılmış üstündə -
gözəllikləri, qoxuları
nə isə artan kimidir.
Sənə doğru
Ölümü azdırıb gəlirəm,
həsrət tilsimini qırıb,
güman divarını uçurub gəlirəm,
bir anı min il bilirəm,
min ili bir an bilirəm -
Sənə doğru gəlirəm,
Sənə doğru.
Arınıb ay işığından,
durulub göz yaşından,
dumandan sıyrılıb,
işıqdan süzülüb gəlirəm,
dünyanın ta o başından -
Sənə doğru gəlirəm,
Sənə doğru.
Bax, qanadlarım qırılmış,
dizlərim çat-çat,
alnım qırış-qırış,
yürüməkdən dabanlarım dağılmış...
uça-uça,
sürünə-sürünə
yenə, yenə -
Sənə doğru gəlirəm,
Sənə doğru.
Acıma mənə belə, acıma halıma,
işığına gəlirəm, qoynuna gəlirəm,
bir baxışına aldanıb gəlirəmsə də...
qoy olsun!
Sevib-sevilməyə gəlirəm,
acıma mənə belə.
Sığınmaq istəyirəm,
yaxın olmaq istəyirəm Sənə,
yaxın -
həsrətdən, ölümdən yaxın
işıqdan, sudan yaxın
Səndən Sənə yaxın olmağa gəlirəm -
Sənə doğru gəlirəm,
Sənə doğru.
Lələk. Avar. Mobil telefon
Quşun qopan lələyi
onun özündən heç də pis uçmur,
sadəcə
məqsədi və mədəsi olmadığından
hara gəldi uçur
bir baxıma.
Ən çox da üzüaşağı, burula-burula.
Yəni quşdan nə isə saxlayır
hələ də özündə.
Qayığın avarını alıb
Kürün boz-bulanıq,
lehmə və dəli sularına atsan,
hər halda
qayıqdan bir azca pis üzər bəlkə,
amma yenə də harayacansa üzər.
Deməli, onda
qayıqdan aldığı dərsləri təkrarlayar
bu avara avar
hələ də.
Mobil telefon
xaotik dünyamızda
çağdaş insanın həm avarı, həm də
bir mənada "qanadı" sayılsa belə,
sahibi yanında olmayınca
zənglərə cavab verə bilməz
və üstəlik, dolumu olmazsa,
heç "gözünü" açıb
çevrəsindəki dünya ilə
maraqlanmaz da.
Və bundan sonra
onunla
heç divara mismar da
çaxmaq olmaz.
Yüksək texnologiyalarda
irsiyyət və şərtli refleks qanunlarının
sıfıra enməsinin sübutudur bu.
Yalqızlığın intimi
Yalqız yaşayan kişi xeylağının
öz qab-qaşığını yuması da
onunla bağlı intim təfərrüat sayıla bilər.
Bu arada...
necə yuması bir elə önəmli deyildir.
Hə ilə Yox arasında
Həyat -
Tanrının bizə havayı bağışladığı
qəribə bir nemətdir,
çünki nə qadınlarla mümkündür,
nə də ki
onlarsız.
Sədaqətdən xəyanətə
və tərsinə
Bu iki fərqli sual sadəcə masiva üçün, yəni Allahdan başqa yerdə qalan bütün canlı varlıqlar və cansız nəsnələr üçün keçərlidir. Bütün dövrlərdə və situasiyalarda qarşımıza çıxan bu suallara hələlik bir cavab yoxdur.
Mənim sənə sədaqətim
özümə nə dərəcədə xəyanətimdir?!
Bəs elə isə
mənim sənə xəyanətim
özümə nə dərəcədə sədaqətimdir?!
Bu suallara
bir cavab tapası olsan,
mənə də de.
P.S. Bütün varlıqları Allah yaratdığından və gec-tez hər şey Onun dərgahına yollanacağından yuxarıdakı sualların uca Yaradana heç bir aidiyyəti yoxdur.
Nisbilik
Çəkmələri
çamura bulaşanda belə
xeyli təmiz idi
sahibinin vicdanından
Göz. Burun. Ayna
Hər şeyi ortaq görsələr də,
bir-birini "burun" adlı arakəsmə
üzündən görməzlər
gözlər.
Yaxşı ki ayna var...
çünki
o - bir gözün təkcə digərini deyil,
həm də özünü görə biləcəyi
gümüşü qatlı,
həm də sehirli bir şüşədir.
Neorübai
Uşaq ikən
oynatdığımız hər şey
oyuncağımız kimi gəlirdi bizə.
Zaman
çox şeyin ardında
göründüyündən daha ciddi
anlamlar gizləndiyinə öyrətdi bizi
zamanla.
Qocalınca isə hər şeyin
sadəcə fələyin əlində
oyuncaq olduğunu anladıq -
gec də olsa...
Oyuncaq!
Amma baxır kimin əlində...
Eynəyin yuxusu
Yatanda
insan çıxarar eynəyini:
"Yetər hər şeyə səninlə baxdığım,
yuxumu şəriksiz görmək istərəm" - deyə.
Eynək susar, uyuyar bir az aralıda -
insan öz yuxusuna dalar,
eynək öz yuxusuna.
Həyatın olan qalan mənası
Uzun bir növbə gördük dünyaya gəlincə.
Çin səddi qədər uzun
və canlı insan divarı.
"Nə paylanır?" deyə sorduq növbədəkilərdən
maraqla.
Amma cavab gəlmədi kimsədən,
açılmadı dodaqların zəncirbəndi.
Susqun və donuqdu hamı.
Çarəsiz növbəyə durduq biz də:
"Bu adamlar burada boşuna durmaz,
bildikləri bir şey var" - deyə
qət etdik.
Sıramız yetişincə
ölüm növbəsinə dayandığımızı
anladıq -
hər kəs kimi biz də.
Hər şey elə tez olub bitdi ki...
Hər şey o qədər uzandı ki...
İşıq və kölgələr
Qaranlıqda kəsdilər yolunu:
- Yaşamaq istəyirsənsə...
Macal vermədi:
- İstəyirəm, - dedi, -
ancaq siz deyən kimi yox,
Özüm istədiyim kimi!
İnsest ehtimallı
Edip kompleksi
Gənc aktyorun
filmdə və ya tamaşada
anasının rolunu oynayan
aktrisa ilə
real həyatda sevişməsi
nə dərəcədə
insest faktı sayıla bilər?!
Hər səhər, hər gecə
Hər səhər eyni küyə oyanırıq -
xoruzlar banlayır "gördüm" deyə,
saqqalını didişdirir Sabah kişi,
saçlarını yolub tökür Günəş ana
baş qaldıran kimi yastığından
və
xəbər tutunca
Gecə adlı qızlarının
Aya qoşulub qaçdığından.
Hər gecə beləcə bitir,
Hər səhər bu təhər açılır.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
