Arzusu çin olan şair - Adil BABAYEV - 95

 

Görkəmli şair, dramaturq, tərcüməçi Adil Babayev (1925-1977) XX əsrin ikinci yarısında Azərbaycan ədəbiyyatına gəlmiş yeni nəfəsli qələm sahiblərinin ən istedadlı nümayəndələrindən biridir. Təsadüfi deyil ki, hələ 1945-ci ildə "Kommunist" qəzetində Səməd Vurğun ona "Şair! Nə incədir rübabın sənin, Uçurdu qəlbimi çaldığın bu saz!" - misraları ilə başlayan "Mənim arzum" adlı bir şeir ithaf etmişdi.

Həyat eşqi, gələcəyə ümid, İnsana inam, Vətənə sevgi hissi Adil Babayevin çoxşaxəli yaradıcılığını səciyyələndirən əsas xüsusiyyətlərdir. Yaşadığı mürəkkəb ziddiyyətlərlə dolu dövrdə haqsızlıq qılıncı dəfələrlə gənc şairin qəlbini qanatsa da, ümidini əsla qıra bilməyib. Sağlam əqidəsi möhkəm iradəsi Adilin içindəki nikbinlik çırağını əsən küləklərdən, kəsən şaxtalardan, aramsız yağmurlardan qoruyub. Adil Babayevin misralarında sızıltı yoxdur, həyat eşqi var. Onun sonetlərində şəxsi giley-güzar deyil, haqq-ədalət naminə sənətkar yanğısı, vətəndaş harayı, ədalət savaşına çağırış var. Bu səbəbdən Adil Babayevin poeziya dünyasına səyahət oxucular üçün hər zaman maraqlıdır. Şairin ilk şeiri 1939-cu ildə "Sovet Gürcüstanı" qəzetində, son poeziya çələngi isə vəfat etdiyi gün - 1997-ci il avqust ayının 20-də, uzun illər şöbə müdiri, məsul katib, baş redaktor müavini vəzifələrində çalışdığı "Ədəbiyyat və incəsənət" qəzetində oxuculara təqdim olunub. Bu illər ərzində otuza yaxın kitabın, Babək, Əcəmi, Sabir, Ərəblinski kimi parlaq tarixi simalar haqqında tarixi poemaların, müxətlif teatların səhnəsində oynanılan dram əsərlərinin, yüzlərlə elmi-publisistik məqalənin müəllifi kimi tanınıb və hörmət qazanıb Adil müəllim. Dünyasını dəyişən son dərəcə təvazökar qələm sahibinin şair ömrü indi də ləyaqətlə davam edir. Onun "Ümid sərvləri" ("Azərnəşr", 1977), "Mənim abidəm" ("Gənclik ", 1979), "Təzədən doğulur şair ölən gün" ("Gənclik", 1981), "Pyeslər" ("Yazıçı", 1984), "Ata sorağında" ("Gənclik", 1985), "Anamın bayramı" ("Gənclik", 1987), "Fəsillər dəyişəndə" ("Yazıçı", 1991), "Yaşamağı bacarmıram" ("Mütərcim", 2010), Seçilmiş şeirlər (Təbriz, 2018) kitabları nəşr olunub. Musiqili Komediya Teatrında "Qız görüşə tələsir", Sumqayıt Dram Teatrında "Ən xoşbəxt adam" tamaşaları hazırlanıb. Sözlərinə yazılan populyar mahnılardan ibarət "Ayrılıq olmasaydı" musiqi albomu Türkiyədə istehsal edilib. Dövri mətbuatda şeirləri, yaradıcılığı haqqında məqalələr, xatirələr dərc olunub, müxtəlif teleradio verilişləri hazırlanıb, efirdə sözlərinə bəstələnən nəğmələr səslənib. Adil Babayevin həyat və yaradıcılığına həsr olunmuş çoxsaylı elmi məqalələr, o cümlədən 4 monoqrafiya yazılıb. "Azərbaycantelefilm" Yaradıcılıq Birliyində "Ata olsam belə, ata istərəm" adlı tammetrajlı sənədli film çəkilib. Onun şəxsi arxivində hələ də çap olunmamış əlyazmaları var. Xatirəsini əbədiləşdirmək məqsədilə Bakıda və Gəncədə iki küçəyə, Naxçıvanda kitabxanaya Adil Babayevin adı verilib. Təvazökar şairin həyatda ən böyük arzusu isə onun öz misralarında belə ifadə olunub:

...Ömrüm Aya, Günə sirdaş,

Ağarır saç, çoxalır yaş.

Bircə kəlməm, bircə sözüm

Ürəklərdə qalaydı kaş

Mən dünyada olmayanda...

Adil Babayevin yaradıcılığı qələm dostlarının da heç vaxt diqqətindən kənar qalmayıb. Mirzə İbrahimov, Məmməd Rahim, Mehdi Hüseyn, Məmməd Cəfər Cəfərov, Abbas Zamanov, Cəlal Məmmədov, Kamal Talıbzadə, Yaşar Qarayev, Bəxtiyar Vahabzadə və başqaları onun haqqında mətbuat səhifələrində çox maraqlı fikirlərini paylaşıb. Adil Babayev qələm dostları tərəfindən xeyli sayda şeir ithaf edilən şairdir Onlardan bir neçəsini oxuculara təqdim edirik.

Səməd Vurğun

Mənim arzum

Daddımsa dünyanın hər nemətini

Dilbər guşələrdə ötdüsə ömrüm,

Dünyanın ən böyük səadətini

Bu boylu çinarın altında gördüm.

B.Adil

 

Şair! Nə incədir rübabın sənin!

Uçurdu qəlbimi çaldığın o saz!

Vətən torpağında bitən gülşənin

Yarpağı saralıb, çiçəyi solmaz.

***

O səcdə qıldığın çinar kölgəsi

Mənim də şeirimin qibləgahıdır.

Qurbanı olduğum Odlar ölkəsi

Hüsnün də, eşqin də ilk sabahıdır.

***

Sən ana torpağı qarış-qarış gəz,

Hər daşın altında bir gövhər axtar.

Eşqinə, qəlbinə yad ola bilməz,

Vətən sevgisilə yanan sənətkar.

***

Şair! Yuvasından tərlanı səslə,

Qartal qanadınla fəzaları aş!

Bu ilk məhəbbətlə, bu ilk həvəslə

Mən keçən yolları sən də keç, qardaş!

***

Vaxtdır! Bu eşq ilə bir dastan başla,

Min ürək dil açsın hər varağında.

Babalar yurdunu sən də alqışla

Bizim Vaqif kimi Kür qırağında.

***

Hər otun, çiçəyin öz adını yaz,

Hər insan ömrünün bir kitabı var.

Mənasız gözəllik xatirdə qalmaz

Sənə sarban olsun böyük arzular.

***

Danışdır torpağı hər sirrini aç,

Oxuyub doymasın nəsillər onu.

Kamalın hüsnündən Günəşə nur saç -

Onun nə ilki var, nə də ki, sonu.

***

Şeir rübabını sən ürəklə çal,

Ürəksiz deyilən sözlər saxtadır.

Sənə oğlum deyir bu gün istiqbal -

Elə zənn etmə ki, o uzaqdadır!           

***

Gələcək eşqilə yanan bir ürək,

Ağlın fəzasında balü-pər açar...

İstiqbal idrakla şəfəqlənəcək,

Hər tilsimli yolu bir hünər açar.

***

Uç, uç! Sən xəyalın asimanında,

Hər daşa, torpağa qanad ver, qanad!

Etila hüsnü var insan qanında -

Bizə yüksəl deyir anamız həyat!

 

Osman Sarıvəlli

Ad və təbiət

Şair dostum Adil Babayevə

Ana övladına doğduğu gündən

Yaxşı ad axtarır, yaxşı ad, ancaq!

Qabaqda illər var, ana nə bilsin,

Körpənin taleyi necə olacaq?!

***

Sən şeirə, sənətə fikir ver, canım,

Baxma təmtəraqlı quru boş ada.

"Ədalətli şahdır!" - deyən olmamış,

Zülmkarın adı "Adil "olsa da.

***

Görünür, xeyirxah olub təbiət -

Qıymayıb sözlərin şeiriyyətinə.

Gör necə xoşbəxtsən, Adil doğrudan,

Adın müvafiqdir təbiətinə.

Nəbi Xəzri

Vida

Niyə gün qaraldı,

Ay kölgələndi,

Ümidlər sovuşdu sonsuz həsrətə?..

İlkin görüşümüz

Sanki dünəndi

Sən bu gün tələsdin əbədiyyətə?!

Yuxusuz gecəni

Açdım kədərlə,

Elə bil bir qolum, qanadım sındı.

Sandım ki, bu ağır,

Qəmli xəbərlə

Nəslimin ilk vida zəngi çalındı.

Yandı misraların

Gur şöləsilə

Nur saçdı hər yeni kitabın sənin

Nəsillər söylədi Vurğun diliylə:

"Şair, nə incədir rübabın sənin".

 

Ey ata üzünə həsrət qalan dost,

Yaxşı ki, illərin analı keçdi.

Bircə təmənnası

Şeir olan dost,

Ömrün də

Şeirintək

Mənalı keçdi.

Keçdimi?

Əbədi qaldı dünyada

Ucaltdın sənətin nəcib səsini.

Sənə vəzifələr vəd olunsa da,

Sən seçdin

İnsanlıq vəzifəsini!

Durur yadigarın doğma Vətəndə

Cüt övlad -

Qartalın cüt qanadıdır.

Özün fəxri adlar

Daşımasan da,

Adın şeirimizin fəxri adıdır!

Dayansın dostların

Qoy cərgə-cərgə,

Sənin bu sonuncu ziyarətində.

Bizə miras qalan

Şeirinlə birgə

Qalır məhəbbətin, sədaqətin də...

 

Nəriman Həsənzadə

Səndən sonra

Biz sənin evində səndən xəbərsiz,

Sənin ad günündə - sənlə və sənsiz.

Oturub danışdıq, güldük də hələ,

Gəldin öz evinə xatirələrlə.

***

Təriflər dedik biz sənin adına,

Səni səndən sonra kəşf elədik biz.

Pərəstiş elədik istedadına,

Sənə deyiləni sənsiz dedik biz.

***

Vaxt tapıb doyunca heç görüşmədik,

Ötdü yanımızdan xəbərsiz illər.

Sənin ilhamını başa düşmədik,

Üstündə başdaşı qalxana qədər.

***

Yaşayır hər ömrün məna şərəfi,

Görünür boş qalan şanlı yeri də.

Adı, mükafatı, sözü, tərifi

Gördük təşkil edib ölənləri də.

***

İmzan yazılmışdı qapının üstə,

Adını nəvənə qoymuşdu oğlun.

Dönmüşdün qəribə, balaca büstə,

Evdə həm var idin, həm də ki, yoxdun.

***

Nə deyim, belədir dünya qədimdən,

Səbri də böyükdür torpağın, daşın.

Ürəkdən gülməyə ehtiyat edən

Bircə qadın idi - həyat yoldaşın...

***

Oğulla, nəvəylə, qızla, gəlinlə,

O, yenə tək idi ortada sənsiz.

Ərsiz qadın kimi dünyada hələ

Nə yetim görmüşəm, nə də kimsəsiz.

 

Həmid Abbas

Sən dünyada olmayanda...

"Mən dünyada olmayanda" şeirinin müəllifi şair Adil Babayevin əziz xatirəsinə

Az deyil nəğmələrin,

Bu nəğmənsə

yaman toxunur bizə.

Elə bir ürəyin

Canlı bir kitaba dönüb

Təkrar-təkrar oxunur bizə.

Toxunur dedim, yox dostum,

İçim-içim göynədir bizi.

Axı illər axır çay kimi -

Seyrəldir bizi.

Seyrəldikcə sıralar,

Təzədən dövr eyləyir,

Sızıldayır yaralar.

***

...Sahildə bir körpə gördüm,

Sənin nəvəndir, dedilər.

Bir mahnı qanadlandı

Pərdə-pərdə,

Sənin nəğməndir, dedilər.

Kitabını əllərdə gəzən gördüm,

Neçə şair dostunu

Sənə şeir yazan gördüm.

Öz ömrün qısa,

Şair ömrün uzun.

Sən gözəl nəğməkarısan

Bizim gözəl yurdumuzun.

***

Nəğməm dodağımda,

Səsin qulağımda,

Sözün varağımda,

Ürək səhər-axşam

Sənin sorağında -

Sən dünyada olmasan da.

***

Sevindin də, qəm də yedin,

Nə dedinsə,

şirin dedin,

Unudulmaz sözün, adın,

Alovludur yenə odun,

Sən dünyada olmasan da.

© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir! 

 


© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!