Canlı alovlar - Vladimir SOROÇKİN - şeirlər

Vladimir Soroçkin (1961, 21 yanvar) - çağdaş Rusiyanın görkəmli poetik imzalarından biridir. O, 1995-1997-ci illərdə Moskva Ali Ədəbiyyat Kurslarının dinləyicisi olub, məşhur şair Y.Kuznetsovun tələbəsi, tanınmış həmyerlimiz, şair-tərcüməçi Namizəd Xalidoğlu (Qoca Xalid) ilə sıx yaradıcılıq əlaqəsi saxlayır.

V.Soroçkinin ilk sanballı silsilə şeirləri 1988-ci ildə "Moskva" jurnalında və 1991-ci ildə "Nəqarət" toplusunda dərc olunub. "Ay" (1995), "Sakit razılıq" (1997) poetik topluları böyük maraqla qarşılanıb və müəllifə "F.Tütçev" adına Ümumrusiya ədəbi mükafatını (2001) və F.Tütçev medalını qazandırıb. Onun "Sabah və dünən" (2005), "Mübhəm səma" (2016) kitabları da uğurla qarşılanıb.

V.Soroçkin RF Bryansk Vilayət Administrasiyası redaksiya-nəşriyyat şöbəsinin müdiri, Rusiya Yazıçılar İttifaqı Bryansk vilayət təşkilatının rəhbəri, S.Yesenin (1997), "Qızıl qələm" (2008, 2011), K.Turovski (2010), N.Qoqol (2015), Q.Qumilyov (2018) və b. ədəbi mükafatları laureatıdır, Bryansk vilayətinin Əməkdar mədəniyyət işçisidir (2015).

Tanınmış şair Nurafizin tərcüməsində V.Soroçkinin şeirlərini oxucularımıza təqdim edirik.

Canlı alovlar

Dumanlı qazların yüngül tüstüsü

Kimə vurulubdur? İndi seç, ayır.

Yarısı yumulmuş pişik gözüylə

Bu göyün altında Ay miyoldayır.

Yarpağı, otları qalaqlayaraq,

Basıb tıxayıblar kərpic çuvalı.

Bəyaz yanaqların qar şəfəqiylə

Partlayır gilənar, bir də gavalı.

Əlvida!.. Tabaşir qırıntısıyla

Rəsmin tamamlanır canlı od ilə.

Sənin poeziyan - sərxoşluğundur, -

Susqun günlərini gətirib dilə.

Xışıltı içində söz batıb sönür,

Sonuncu pəncərə üstdə sarısı.

Söküntü altında gecəqondular

Açırlar nur dolu gecəyarısı.

Sənsiz günlər

Sənsiz günlər mənasız və yağışlı,

Tərsə daranmağı düşüb dəyərdən.

Yağışla toxunmaq olar hörüyə,

İlmələnər sarı bantnan böyürdən.

Damcılar napnazik paltar ipindən

Süzülür lap Morze əlifbasıtək.

Asfaltın, yarpağın üstdə can verir,

"Dəniz..."dir, - yazırsan inadla bərk-bərk.

Aydınlıq görünmür düşən axşama,

Nə yağışdır? - pıçıldayır adını.

Tarımlanmış xətkeşlə yaş dəftərə

Nə səpilir? Kaş, biləydim dadını.

Düşünürdüm - hələ həyat öndədir...

Düşünürdüm hələ həyat öndədir,

İtkilərə tüpürmüşdüm, cavandım.

Məni qapı ağzındaca saxladı, -

Sənin, "Getmə" - pıçıltına dayandım.

O vədədən xeyli illər ötübdür,

...çoxlarını qoyub çıxdım sabaha.

Çox qapıdan bilinməzə yol aldım,

O sözləri eşitmədim bir daha.

Çoxdan bağlar sakitləşib-lallaşıb,

Uşaqlar da böyüyüblər o vaxtdan.

Ancaq sənin: "Getmə" dolu pıçıltın

Hələ məni saxlayıbdır həyatda.

Quşalbalı çiçəkləyir

Açır quşalbalı zinrik gecətək,

İnamı unamır, yəqin gecəni;

Şəhərdə nə varsa, əzbərləyəcək,

Hər tanış qapını, tanış küçəni.

İlk dəfə burdayam. Kar pəncərələr,

Badədir - boş qalıb dumanlı yazda.

Yuxusu daralıb yatmış şəhərin,

Ətirli, sadəlövh olub bir az da.

Yanan iy çırpınır örtüyün altda,

Yaşıl oyuqlar da gecətək sərsəm.

Zəngini gözlərəm, zəng edib indi,

Gecəni üstümə səpələyərsən.

De...

Qürub pıçıltısı yarımadanın

Ehmalca şüşəyə qarışıb qalır.

Ürək əməlləri, ürək sözləri

Sınıq sətirlərdə solub, saralır.

Bahar göylüyündən nəsə de mənə,

Yersiz kədərlənən ürəkdən yana.

Yenidən başlanır hər şey sonradan,

Dönür on il əvvəl olduğu ana.

Kölgələr gizlənpaç oynayır - aldat,

Və bəzə sabahkı görüşü, adam.

Günlərin - günəşli dabanbalığı, -

Sürüşür əlindən geri baxmadan.

Tərcümə edəni: NURAFİZ