Bəxt
Ən əvvəl ağac idim mən,
sonra salfet kağızı oldum,
indi zibilqabına atılıram...
Halbuki
hansısa kitab rəfinə də
qoyula bilərdim...
Özünəqəsd
Gecənin sükutunu
yorğan kimi yox,
asfalt kimi çəkib üstünə
daş yuxuya gedib şəhər...
Xatirələrini
ağ neft kimi töküb üstünə
qəsd edir özünə-
yata bilmir bir nəfər...
Tərs şeir
Bura zibil atmayın
yazılan yerə atılır
məhəllənin bütün zibilləri...
Siqaret çəkmək qadağandır
yazıldığına görə
siqaret qutusunu
yan-yörəsinə baxıb
çıxarır cibindən
yaşlı dayı...
Əlillərə, qocalara,
uşaqlı qadınlara yer verin
söyləməsinə baxmayaraq
metrodakı qadın səsinin,
qucağındakı körpəylə
yıxılmamağa çalışır
bir ana...
Və mən də həmin vaqonda
qapılara söykənib
yazıram bu şeiri...
Son söz
Bu gün bir şeir yazıb,
bir hekayə oxuyub,
bir film izləyib məni...
Deyəsən, bitmişəm!
Qurbağalar
Akvariumdan xəbərsiz quşlar,
qəfəsdən xəbərsiz balıqlar varsa
qurbağalar xoşbəxtdir...
Ölüm
Gedənlərin
geri dönməməsi deyil,
gələnlərin geri dönməsidi
ölüm...
Heyrət
Küləyi heyrət bürüyüb:
nə gözəl əsir insanlar?
Son
Bütün gedişlərin sonu həmişə
ya matdı, ya heç-heçə...
məğlubiyyət dönmək istəyidi-
keçmişə...
Bir də bütün gedişlərin əvvəli var,
canım-gözüm...
İçdən gələn səs-
yəni, nəfs...
Ad günüm üçün
Hələ canım üstümdədi,
yük altındayam hələ...
Göy üzü var başım üstdə,
kök altındayam hələ...
Yaşamaq kiminə asan,
kiminəsə zülümdü...
Bu gün ad günüm deyil ki...
bu gün mənim ilimdi...
Görəsən mən öz ömrümün
harasında durmuşam?!
Sərhəddəyəm, iki ilin
arasında durmuşam...
Bütün yollar qırılır
Ümidlərim tükənib,
yenə bir qab verərsən...
Ehtiyat yığmaq üçün
mənə bir qab verərsən...
Bütün yollar qırılır-
hər tərəf yarımçıqdı...
Yaman tez sürüşürəm,
xəyallarım palçıqdı...
Mənə bir şeir yaz, dost,
hopum hərflərinə...
Bir az ürək-dirək ver,
yaz nisyə dəftərinə...
Hamıya
Zaman heç yana getmir,
elə saatda qalır...
Çünki itirilənlər
həmişə yadda qalır...
Ürəyim nələr çəkir,
nə bilsin ürəksizlər?!
Ha yana gedirəmsə
bütün atdığım izlər
ayağım altda qalır...
Heç kəsə
Hər gün bir kərpic ucalan
bu qəm ev deyil hələ...
Üstünə güllələr yağan
bu can ov deyil hələ...
Guya nə üçün yazıram,
yoxdu bu şeirin ardı...
Mən sıxıram dişlərimi,
dünya dişin ağardır...
Hardan biləsən...
Çapıqları küləkləri qarğıyan
budaqların mehistəməz halından
daha betər olmaq belə olurmuş...
Sızım-sızım sızıldayan, ağrıyan
xəzəl olmuş yarpaqların xalından
daha betər solmaq belə olurmuş...
Sən hardan biləsən, hardan biləsən
payızların mənə çəkdirdiyini?!
Qorxu
Təzəcə oyanıb, qalxıb
birfəsillik yuxudan,
çiçəkləyən ağaclartək
titrəyirəm qorxudan...
...Yadındamı, keçən il də
lopa-lopa qar yağdı,
əriklərin çiçəyini qurutdu?!
gör indi ağaclar da
mənimtək necə qorxur...
Gör necə də bənzəyir
adamlara ağaclar,
ağaclara adamlar...
...Sən də insafsız olma!
o bumbuz ümidsizliyi
bir də yadıma salma...
Bir qocanın saatsaza dedikləri
Gəl zamana tərif verim,
sən də otur, qulaq as…
Divardakı saatlardan
birin götür, qulaq as…
Saatlar məcburdu vaxtın
leşini daşımağa…
Elə vaxt olur vaxt olmur
başını qaşımağa…
Ölərmi əqrəbi geri
dönsə saatlarının?!
Mən günlərimi sayıram,
sənsə saatlarını…
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
