XƏYAL GÜCÜNÜN KƏNARINDA AĞRI ANI
Məmməd İsmayıl əsl şairdir və poetik həyat yaşadığından şeirləri də bir bu qədər canlı alınır. (Jeton Kelmendi)
Müəllifin edebiyyatqazeti.az saytına bildirdiyinə görə, Yeni ilin ilk günlərində həmyerlimiz şair Məmməd İsmayılın ünvanına daha bir şad xəbər gəlib: Albaniyada şeirlər kitabı çap olunub. Kitabın projesi albandilli ədəbiyyatın önəmli şairlərindən biri olan professor Jeton Kelmendiyə məxsusdur. Alban dilinə tərcüməçisi Şengül Kelmendi-Goshi, redaktoru isə professor Sngjell I Bersihadır.
Kitabın redaktorunun ön sözündə deyilir: “Azərbaycan şairi Məmməd İsmayıl alban ədəbiyyatına Bogdani nəşriyyatının çap etdiyi "Unutma" (Qeyb edən qoruyucu) kitabında yer alan şeirləri ilə gəlir. Şairin Alban dilində çap olunan kitabına türk və alban qarşılıqlı əməkdaşlığına örnək olacaq türkcədən və Azərbaycan türkcəsindən tərcümə olunub redaksiya heyəti tərəfindən diqqətlə seçilib redaktə edilən şeirləri və bu şairin, yaradıcının, pedaqoqun geniş və zəngin həyat hekayəsinindən fraqmentlər daxildir.
Məmməd İsmayılın poeziyasının alban dili vasitəsi ilə yaradıcı dünya ilə mükəmməl əlaqələr quracağına inanırıq. Çünki dünyəvi mədəni kimliyə sahib şair ədəbiyyata yazı həcmi və keyfiyyəti ilə yanaşı, yalnız nəzəri yanaşma arzusu kimi deyil, eyni zamanda, qlobal yaradıcılığı ilə fərdi yazı tipolojisini gətirir… Və onun əsərlərində yaddaşın qorunması ilə reallığın, gerçəkliyin ortaya çıxdığı görülür. Deyə bilərik ki, Vətən ruhu şairin bütün şeirlərinin əsas qaynağıdır, onu canlandırır, hərəkətə gətirir, fərdin kollektivlə, kollektivin fərdlə bütünləşmə, millət olma duyğusu onun istedad missiyasıdır, şair hətta şeirlərində güclü metaforalar işlədəndə də, sevgidən yazanda da bu missiyanı unutmur.
...Əsrimizin ən ağrılı fenomeni olan münaqişələr, gərginlik sistemləri, miqrasiya-köç olayları bəzən onu yaradıcılıq zəncirindən ayırır, bu da çox zaman onun eqo dozasının artımına səbəb olur. Qısacası, şairin bu şeirsəl ovqatı ən çox şeirlərində üzə çıxır. Orada çəkilməz ağrı var və o, bu alovlu tona nəzarət edə bilmir, tuhaf adamlar, vətəninin yerləbir edilən kənd və şəhərləri, geri dönməyəcək itirilmişliyin yeri dolmayan ağrıları...Və küçələrdə hissin tərk edildiyinin, qeyb olduğunun fərqinə varıldığı yerdə şair Eşqin ortaya çıxardığı unutqanlıq qoruyucusu olaraq səsini ucaldır. Sanki o unudulanların, tərk edilənlərin son müdafiəçisidir. O şeyləri ki, şeirlərində haqdan gələn bir sevgi ilə təsvir edir, onlardan görə bilirik ki, şair sevir və şeirlərində ona sevinclər gətirən sevgini qoruyur. Eşq çağırısının ürəklərdə özəl bir yeri vardır. Baxmayaraq ki, onun yaradıcılığı bir uzlaşma yeri deyil, sənətkar onu çevrələyən gözəlliyin fərqindədir.
Şeirlərinin hər zaman bir bağlantısı, bir mesajı, açıqlaması var, onlar toplumsal kodlardan qaçınmadan bir etiraz gücünə sahipdirlər və şair inanır ki, olayların qaranlıq üzünü şeirin ve sevginin gücü ilə aydınlatmaq olar. Bununla birlikdə vətəndən kənarda yaşayanların ambisiyaları olsa da, bu ambisiyalar, məcazi olaraq şairin gizli sənət üzünü göstərir və o, gizli sənətin bu gizliliyinə inanmaqdadır.”
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
