Ömrünün lap cavan, gənclik illərində qələmə alıb bu şeiri ustad Rəsul Rza: "Bir Apreldən sonra...". Yeddi xətlik şeirdi. Hər xətti 10 il zamanıyla hesablasaq, 70 il edir. Yeni bir Aprel səhərinə açılacaq, ustadı ömrün 71-nə götürəcəkdi bu günün, bu ayın sonrası.
Lap cavan, gənclik illərində qələmə alıb bu şeiri unudulmaz Rəsul müəllim. Özünün təbirincə desək, "birtərəfli gediş" olan ömür yolunun dalana dirənəcəyi vaxt-vədənin uzaq ilğım kimi göründüyü vaxtlarda...
İllər öncəsi oxucu düşüncəsinə şair-vətəndaş istəyinin adi, sadə ifadəsi kimi yansıyırdı bu şeir.
Amma indi sonsuz fikir diksintiləri, xəyal çırpıntıları, bitməz təlaş, tərəddüd, sehr, sirr yaşantılarıyla oxunur... Niyə məhz Aprelin birindən sonra? Niyə məhz həmin gün? Niyə məhz vaxtın-vədənin həmin günü?
Doğrudanmı lap gənclik illərindən agah idi ömrün bir Apreldən sonrası ustad sənətkara? Sonu əvvəlcədənmi hiss edib yazmışdı bu sətirləri:
Dünən bir aprel idi,
Man deyildi yalanlar.
Nə böyük dərddir yenə
yer üzündə illərlə
tükənməyən, bitməyən
qıpqırmızı, ağ, qara
neçə rəngli yalan var!..
Güllü bir yay səhərində göz açmışdı dünyaya. Ömrü boyu dünyamıza sülh, əmin-amanlıq, səadət arzuladı. Buludların ağlamasını istədi, analar alğamasın deyə. "Güllələr açılmasın, güllər açılsın" istəklisi oldu. Həyata sadə, yaxşı sevgisiylə bağlandı. Ağ fillərin qara bəxtinə yanıb-yaxıldı, bala dərdlisi ana qazın gecə qığıltılarının ağrısına ortaq oldu.
Anım günündə, Aprelin 1-də ustadın mənəvi övladları və qələmdaşları Rəşad Məcid, Çingiz Abdullayev, Səyyad Aran, Tahir Taisoğlu, Qəşəm Nəcəfzadə onun yaradıcılığının bu humanist missiyasından söz açdılar; Fəxri xiyabandakı məzarı önündə xatirəsini sonsuz minnətdarlıq duyğularıyla yad etdilər.
Sonda Xalq yazıçısı Anar atasının xatirəsini əziz tutanlara minnətdarlıq etdi.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
