Yaşa!
Yaşa,
Bu haqqını borclusan 44 günlük savaşa!
Şəhidlərin qanından cücərən azadlığın,
Varlığın!
Yaşa,
Yaşamaq ölümündən doğulmaqdı.
Doğulmaq ölümün üzünə ağ olmaqdı.
Sən ölümün üzünə ağ oldun,
Zaman-zaman göstərdin,
Sübhün elçiliyini təkcə dan yeri eləmir.
Zaman-zaman göstərdin,
Günün günorta çağında da zülmət yaşana bilir.
Və ya.
Bu dünya
Kiçikdir gülüşündən körpənin.
Sən sənə gedən körpünün
İlk pilləsində son pilləsini ucaltdın.
Sən ölümdən yox,
Olumdan-oluma körpü atdın.
Yaşa,
Bu sənin ən ali haqqın
Ay mənim tolerant xalqım!
Dözümün özü də dəyərdir -
İnsanlığa verilən dəyər.
Gələcək qarşında baş əyər
Bu gün ha bilməsinlər.
Sən ən uca yaradılış,
Sən ən ali davranış elçisisən.
Unutma, azərbaycanlı adını üstündə
"Zəfər" ordenitək gəzdirməlisən.
Kim bilmir...
Bu dünyada gördüyün nə varsa,
Bir-birinə söykənib durur.
Məsələn, dağ torpağa,
Torpaq suya,
Su, hardasa bir ovuc quruya.
Daş daşa söykənməsə qaya yıxılar,
İnsan inama söykənməsə,
Sabahı açmağa qoymaz qara yuxular.
Bu dünyada gördüyün hər nə varsa,
Bir-birinə söykəkdi,
Yer göyə söykənəcəkdi.
Uşaq vaxtı elə bilirdim üfüq xətti
Qapıdır.
Sonra bildim üfüq xətti gözlərimizin hicabıdır.
Hə, hər şeydə bir xətt olmalı.
Ümid o zaman söykənəcək tapmır,
Xətt keçilir.
Bu dünyada əsl bir xətt var,
Bəşər ona söykənir durur hələ ki
Kim bilir?
Həqiqət
Ən ağrılı həqiqətdi ölüm,
Hamımız həqiqəti sevirik əslində.
Bəzən sevdiyin də
Ağrılarını gizlədir hər üzündə.
Ölümü sevən varmı bir nəfər?
O zaman həqiqəti dərk etməyənlər
Çıxarıblar bu sözü.
Aldadırıq özümüzü
Həqiqəti sevirik.
Yəqin həqiqəti sevirik deyənlər
Özlərinə sərf etdiyinin
olduğunu istəyənlərmişlər.
Biz yalanların adamıyıq, adam.
Yalanlarla uyumuşuq.
Uşaqlığımız nağıllarla,
Gəncliyimiz qadağalarla,
Yetkinliyimiz yetə bilmədiyimiz qatarda getdi.
Bu da bir yalan idi, yaşadıq -
Adına kimsə Gün dedi,
Kimsə nə isə.
Mən bir Gün görmədim ki...
Adına Gün deyəm bu yalanın,
Olanım, olmayanım.
Mənim deyilsə,
Mənim həqiqətim ən böyük yalandı.
Ən ağrılı həqiqət ölümdü,
Ölüm...
Qəm eləmə, gülüm!
Ölüm aşiqin vüsalıdı.
Vüsal elə şirindi ki,
Acılar unudulur.
Elə gözəl yalanlar doğulur
Ölüm onun yanında yalan olur.
İnsan adımı
Bu dünyada hər nə varsa
Öz ahəngindədi.
Səs var, damar rəngindədi -
Ha kəs, heç nə çıxmır.
Vallah, Allah adamı yıxmır,
Özü özünü yıxmasa.
Bədənin ritmini
Ruhdur tutan.
Ruhunu unudan
Ahəngini itirəndi.
İtirənlər vitrin-vitrindi
Bu dükan dünyada.
Özünü itirir ahəngindən çıxanda adam.
İtirənlər qazananların vecinə də deyil
Və bil,
Adam adamdan qopanda başlayır
Bu dünyanın ahənginin döş ağrısı.
Süd də vermir körpə sevgimizə həyat!
Ahəng pozulanda yayda yağış,
Qışda isti yandırır adamı!
Yıxılan birinə ayaq olmağım cəhənnəmə,
Dayaq ola bilmirəmsə,
Götürün adımın üstündən insan adını.
Diqqətli ol
Bütün sevdalar yolayrıcında başlar.
Yollar ayırır adamı özündən
Kiməsə qovuşdurmağa.
Bu dünyada yol olmağa,
Doğulanlara, gecəniz xeyir,
Səhər adamlar deyirəm.
Bilirəm.
O adamlara görə fırlanır yer də,
Göy də,
Özümüzük elə özümüz də,
Elə adamlara görə fırlanırıq hələ ki.
Durub yol ayrıcında
Saçımın ayrıcından boylanır ömrün iki üzü.
Bu dünyada hər baş üçün deyil
Yol ayrıcında ayrılmaq.
Ayaqları sürüyə bilməz o baş.
Əslində ən çətin yoldur ən hamar yol.
Hələ qabaqda çox yolayrıcı var, qardaş,
Diqqətli ol!
Narahatlığım
Bu narahat dünyada
Rahat yaşaya bilirəmsə,
Ən narahat adam mənəm.
Gözümə girəni görmürəmsə,
Demək, düz baxa bilmirəm.
Məni silkələmirsə qonşuma dəyən təpik,
Heç atom bombası da ayılda bilməz.
Mən
Bu qədərəm.
Kəmiyyət zərfliyinin
elə sualı yox verə biləm özümə.
İncimə,
Adam adamda böyüyür,
Adam adamda kiçilir, ölür.
Amma adam adamdan keçmir indi
Heç mənada.
Mənim narahatlığım budur dünyada.
Ruhun zəlzələsi
Təpiyir dodağım, cadar-cadardı,
Suya susamışam suyun içində.
Get, çox ağladıbdı bu həyat məni,
Nolar, ağlayaram sənin üçün də.
Mən ruhu orucam, hər iftarımda,
Könül məbudumun eşqin nuş etdim.
Mən ürəyiyumşaq gəlmişdim yerə,
Məni yerdəkilər könlü daş etdi.
Suda su yanğısı yandırır ruhu,
Nə zaman adam ki, adamdan qopur.
Cismin öz üstündə artıqlıq edir,
Ruhun zəlzələsi dəhşətli olur.
Yaşadır
Çoxdan ölməli adamdım,
Nə qədər artıq yaşadım.
Adamdan adama damdım,
Gör, kimi kimə daşıdım?
Dünyalar dəyişdim təzə,
Hər dünya məzə, baməzə.
Könlümü verdim ki, sözə,
O gündən yoxdu yaşıdım.
Solumda sağlar var ölü,
İçini dəfn edib çölü.
Hər gün əkdiyim eşq gülü
Tər qönçə sabah yaşadır.
Gəlmişəm
Eşib torpağın bağrını,
Durulub haqdan gəlmişəm.
Sevgi fərmanı yazmağa
Eşq adlı taxtdan gəlmişəm.
Qibləm hər an qəlbə yönlü,
Arzum ərzə, ərşə ünlü.
Bu dünyaya mən ağgünlü,
Ağappaq baxtdan gəlmişəm.
Elnur Uğuram, dönmərəm,
Asılsam ipdən enmərəm.
Eşq atəşiyəm, sönmərəm,
Qurulmuş vaxtdan gəlmişəm.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
