Mən payız qadınıyam
Mən payız qadınıyam,
Məhəbbətim saralmış yarpaqların
Gizlətdiyi rənglərində qorunur.
Mən payız qadınıyam,
Göz yaşımı gölməçələr qoruyur.
Xəzəlin xışıltısıdır
Ürək döyüntülərim.
Nəfəsimə nəfəs verən
Mehin hənirtiləri.
Mən payız qadınıyam,
Həsrətimdə payız kimi
leysanlar yağdıraram.
Bir tufan qopararam,
Qorxudaram ayrılığın gözünü.
Mən payız qadınıyam,
Yarpaq-yarpaq tökülüb
Söykəyərəm buz torpağa üzümü.
Yox... axı bizim yerlərdə
Payızda torpaq isti,
Canından can,
Qanından qan veribdir
Bu torpağa igidlər
Nəfəsi isti-isti.
Payızın soyuğunda
Torpağı isidiblər,
Ümidli ürəklərdə
Arzular bitiriblər.
Qismətin -
Ağacların yarpaqsız bar qisməti,
Bitirmisən neçə illik həsrəti.
Ah, payız, sən
Ruhuma vətənmisən?!
Yoxsa yarpaqlı fəsillər
bəxtinə küsənmisən?
Yox, küsənmə,
Hər fəslə qismət olmur
Bir bu qədər naz-nemət,
Hər fəslə qismət olmur
Səndəki bu qətiyyət.
Üşütmürsən məni sən,
Üşüdürsən
Ürək döyüntüsünü
heç vaxt duymayanları,
Sərt kəlməsi
Vicdanını
didib ovmayanları.
Üşütmürsən məni sən,
Axı mən,
Mən elə sənəm.
Sızlayanda vicdanım
Göz yaşımla
çayları daşdıraram.
Elə daşdıraram ki,
Buludu çaşdıraram.
Özü də anlaya bilməz
gur yağış səbəbini.
Axı mən,
Mən payız qadınıyam -
Öpərəm bu payızın
sulu, selli gözündən.
Dolanaram ürəyinin başına,
Hisslərini
anlayaram üzündən.
Dəyişən və dəyişməyən
Boylandım geriyə,
Arxamda qoyduğum illərə baxdım.
Atıldım xəyalların qoynuna,
Ömrümün iz saldığı yollara baxdım.
Dəyişmişdi çox şey
Dünənimdən bu günümə.
Bəzisi zamanla dəyişmişdi -
Yığıb səhvləri
Yeni təcrübə toxumuşdu, sanki zaman.
Bəzisi məkanla dəyişmişdi-
Başqa yerdə başqa insanlar
Başqa havalara kökləmişdi düşüncələrimi.
Bəzisini özüm dəyişdirmişdim -
"Salam"ımdan "sağ ol"uma qədər
Kimə, niyə, nə zaman
Verməyi də öyrənmişdim.
Dəyişmişdi çox şey,
Bəzisi zamanla,
Bəzisi məkanla,
Bəzisi öz iradəmlə.
Lakin
Nə zamanın,
Nə məkanın,
Nə də iradəmin
Gücü yetmədi dəyişdirməyə
Bir kədərin,
Bir həsrətin,
Bir də sevginin rəngini.
Xəbərin varmı?
Mən ki sönmüş bir ocağam,
Közümdən xəbərin varmı?
Boğazımda düyümlənən
Sözümdən xəbərin varmı?
Həsrətinlə baş-başayam,
Sənsiz necə gün yaşayam?!
Səbrimlə bir tamaşayam,
Dözümdən xəbərin varmı?
Sən ki məni görməz oldun,
Gözüm doldu, gülməz oldum.
Göz yaşımı silməz oldun,
Özündən xəbərin varmı?
Bir gün
Göyün alt qatında yaşanan ömür
Yerin alt qatında bitəcək bir gün.
Vicdandan süzülən göz yaşlarımız
Haqqın imdadına yetəcək bir gün.
Bir gün səs salacaq boğulan səslər,
Sevgi tanrısının üzü güləcək.
Xeyrin Şər üstündə qələbəsinə
Yetimin köksündə qəlb sevinəcək.
Yaşanıb bitəcək bütün ömürlər,
Kaş bunu düşünə günah eyləyən.
Cisminə pay olan ruhunla adın
Səni bu dünyada hey, var eyləyər.
Neçə qərinələr, illər keçsə də,
Hamı əkdiyini biçəcək elə.
"Az verib çox alım" - düşünən beyin
Özünü aldadıb gedəcək elə.
Xeyir elə xeyir, Şər elə şərdir,
Nizamidən bəri heç dəyişməyib.
Bircə halımızı yüngülləşdirən
Xeyrin Şər üstündə qələbəsidir.
Göyün alt qatında yaşanan ömür
Yerin alt qatında bitəcək bir gün...
Payızda
Xəzəldə hər addım yeni bir cığır,
Saralmış yarpaqlar izimə düşür.
Göz yaşım havada asılı qalıb,
Payızın kədəri üzümə düşür.
Payızın qoxusu - ruhumun ətri,
Rəngbərəng yarpaqlar çiçəyə dönür.
O həzin mehdə bir eşq hərarəti,
Bir damla yağışda həyat görünür.
Xəzəlin, küləyin, yağışın səsi -
Ən sakit halın da pıçıltısı var.
Onun da könlündə sevgi naləsi,
Onun da könlündə hicran səsi var.
Ağac
Sən mənim yollarıma
Nə para səp, nə pul səp,
Nə daş-qaşdan məhəccər,
Nə qızıldan körpü çək.
Sən mənim yollarıma
Şux budaqlı ağac ək,
Yayımda kölgəm olsun,
Qışımda söykənəcək.
Baharımda gül açsın,
Ətir saçsın könlümə.
Payızda yarpaqları
Çevrilsin xəzəlimə.
Hər o yoldan ötəndə
Şeir yazım hüsnünə.
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
