Bu qarşı dağ Savalandı -
baxdım, könlüm havalandı;
nə yaram qaysaq bağlayan,
nə dərdlərim sağalandı...
Hər nəyim var hədər mənim,
bu kəmfürsət qədər mənim -
ilimə bir sevinc düşür,
günümə yüz kədər mənim!
Bəlkə yüz deyil, əllidi,
əlli də yüzə bəllidi;
dəmir qapı Dərbənddi bu,
billah, bu da təsəllidi...
Bu evin içi bayırdı,
sərxoşdum, içib ayıldım -
beş sayıbsa fələk sayıb,
mən hələ üçü sayırdım!
Nə fərqi nə saymağının,
sayı üçdü barmağımın;
sayını gerçək bilirəm
ömürdən nə qalmağının...
Bu dənizin hənirtisi,
gəmisinin göyərtəsi -
ya götürər bu gün məni,
ya gələn günün ertəsi!
Bu daş qala Əlincədi,
daşları əlcə-əlcədi;
əcəl məni girləməsin,
mənimki də ölüncədi...
Ölüncə bayırdı yerim,
çöldəyəm, çayırdı yerim -
dəmir qapı Dərbənddi bu,
daş qapı Bayıldı yerim!
Titrədi, tərpəndi qatar,
adladı Dərbəndi qatar;
öldür, Allah, öldür məni,
ya da qurtar... qurtar... qurtar...
Bu qarşı dağ Savalandı,
baxdım, könlüm havalandı -
dəmir qapı Dərbənddi bu,
qalan qapılar yalandı!..
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
