DİLSUZ
DİLƏK
İdris peyğəmbər,
ey ustadlar ustadı,
izn ver,
gözəl bir şeir yazım
mən də.
Yaşım qırxı keçdi,
yaşlandım artıq,
izn ver,
gözəl bir şeir
yazım mən də -
bir dəfə
adıma "ozan" desinlər
ölmədən öncə…
İdris peyğəmbər,
ey ustadlar ustadı,
əlimdən tut,
artıq öz dükanımı açım.
Bir qaftan biçim
əynimə mən də
-astarı sözlərdən,
ipi əbrişimdən…
Mən də
gözəl bir şeir
yazım artıq,
oxuduqca qısqanıram
o biri cızmaqaraçıları -
şərabları bol,
ilham pəriləri
çiyinlərinin üstündə,
bilirlər
gündüz neçə saat,
gecə neçə fərsah sürür -
əllərindən tutmuş ustadları...
Mən də
gözəl bir şeir
yazım artıq,
cibinə
quş üzümü,
sarı ləbləbi doldurum,
parka aparım,
kökə alım ona,
qıvırcıq saçlarını
rüzgarla darayım…
Mən də
gözəl bir şeir
yazım artıq,
qoca vaxtında
yalqız qalmayım...
İdris peyğəmbər,
ey ustadlar ustadı,
izn ver,
tək bir misra,
tək bir beyt yazım,
bu dəfə
"oldu, oldu" desinlər
ölmədən öncə…
DÖRD DİVAR ARASINDA
Bir şey
qapanır hardasa,
bəlkə bir qapı,
bəlkə bir tabut...
Bir şey
qapanır hardasa,
bəlkə bir yanğındı -
yoxsa,
heyvanlar, quşlar
niyə belə təlaşlansınlar ki...
Bir şey
qapanır hardasa,
amma
hər nədisə,
üstü bayraqlı
bir dam deyil...
Bir şey
qapanır hardasa,
bəlkə də üstümdə...
"Bir az daha işıq" -
deyə bağırıram -
uçurumlara,
qaranlıq divarlara
həkk etmək üçün...
Bir şey
qapanır hardasa,
kiminsə bəxti,
kiminsə ürəyi,
kiminsə qapısı,
kiminsə pəncərəsi...
Düşün:
hər şey bir andı,
əvvəl, axır bir an,
sənin olan bir an,
yəni,
yaşamaq üçün,
sənə verilməyən bir an...
əlinin çatmadığı bir an...
* * *
Sevirsinizsə əgər,
gecikməyin
eşqinizi dilə
gətirməyə:
məktub yazın,
teleqram vurun,
zəng edin…
təyyarəyə,
qatara,
avtomobilə,
gəmiyə minin -
səfərə çıxın,
hamıya deyin,
uzaqda olanlara
xəbər göndərin,
ağacların gövdələrinə,
divarlara yazın,
yəni,
hər vasitədən
istifadə edin -
sevirsinizsə əgər,
eşqinizi
dilə gətirməyə
gecikməyin…
PAY
Nə düşüb bəxtimə, nə?
Ev tikmək üçün bir vaxt,
Yer əkmək üçün bir vaxt,
Sevişmək üçün bir vaxt.
Nə düşüb bəxtimə, nə?
Baxmaq üçün bir vaxt,
Görmək üçün bir vaxt,
Anlamaq üçün bir vaxt.
Nə düşüb bəxtimə, nə?
Doğulmaq üçün bir vaxt,
Böyümək üçün bir vaxt,
İşləmək üçün bir vaxt.
Nə düşüb bəxtimə, nə?
Duymaq üçün bir vaxt,
Ağrı-acı üçün bir vaxt,
Sevinc-fərəh üçün bir vaxt.
Nə düşüb bəxtimə, nə?
Ölümmü dedin?
Ölümə vaxt yox,
Ölümə vaxt yox...
YORULMADIM
Yorulmadım
səni düşünməkdən,
səni gözləməkdən...
gücümü alan
bu hüzn dolu günlərdən.
Yorulmadım
dürlü-dürlü
məğlubiyyətlərə başlamaqdan...
Yorulmadım
nə eşqdən,
nə dostluqdan,
qaranlığa
baxan kimi baxdım
ölümün gözlərinə...
Yorulmadım
nə dərddən,
nə ümiddən,
heç nədən qorxum yox...
Amma
bilmirəm niyə
hər dəfə
payız gələndə
qəbrimi qazıram...
Yorulmadım
nə keçmişdən,
nə indidən,
nə gələcəkdən -
bir yalnızlıq var önümdə,
dağ kimi,
yıxıla-yıxıla,
qalxa-qalxa aşıram...
FEVRAL AYINDA ANKARADA
Bu il erkən gəldi qış.
Yağış yağır,
yağış yağdıqca
sevirəm səni,
qar yağır,
qar yağdıqca
sevirəm səni,
sular donduqca,
üşüdükcə,
ümidim tükəndikcə,
bir şeylər itirdikcə,
həyat dözülməz olduqca,
canım sıxıldıqca,
sən dəyişdikcə,
daha çox sevirəm səni.
Donmuş su
dəmir tamı verir,
hər səhər
piyada gəzirəm Ankaranı,
kömür və kükürd
qoxuları arasında,
hər axşam
piyada gəzirəm Ankaranı,
baxaraq
cırılmış afişalara,
müğənni şəkillərinə,
tələbə elanlarına -
hara getsəm,
binalar,
ağaclar,
insanlar,
gecikmisən deyir sanki...
Bu il erkən gəldi qış.
Elə bil,
qəhramanlarıyıq
pis bir romanın,
yeni bir dil
öyrənməyə çalışırıq,
mən göy üzünü verib,
əvəzində üzünü alıram,
silirəm
gözlərindəki nisgili,,
kədəri, ümidsizliyi,
fevral ayında Ankarada...
QUŞ
Bir quş uçurdu
Sisamla Quşadası
arasında.
Anlaya bilmədim
Türkiyəli idi,
yoxsa yunanıstanlı?
Kim bilir,
bəlkə də qəribdi,
bambaşqa bir məmləkətdən
gəlib...
Dənizdən soruşdum,
dedi, bu bir dəcəl quşdur.
Səhər-axşam demədən
dimdikləyir köksümü...
Günəşdən soruşdum,
dedi,
bu bir sərgərdan ruhdur -
yerlə-göylə əlləşir...
Balıqlardan soruşdum,
qayıqlardan soruşdum -
bir dürüst söz demədilər.
Bir quş uçurdu
Sisamla Quşadası
arasında.
Anlaya bilmədim
Türkiyəlidi,
yoxsa yunanıstanlı?
Kim bilir,
bəlkə də qəribdi,
bambaşqa bir məmləkətdən
gəlib...
Soruşdum,
ey quş,
hansı məmləkətdənsən,
kimlərdənsən?
Dedi,
mən bir qağayıyam,
kainat yaşında,
məmləkətim:
yer üzü və göy üzü,
sərhəddim: torpaq və hava...
KİÇİK QIZA
Xəyalımda
heykəlini
düzəltdim sənin,
qoydum
bənövşəyi dan yerinin
sahilinə,
gəlib
saçlarında yuva qurdu Ay,
quşlar təkcə səninlə danışdılar,
çiçəklər təkcə səninlə danışdılar -
anladın dərdlərini,
gördün yaralarını...
Səhərin
saat beşi
qardaşındır sənin,
çölün
çakıl daşı
qardaşındır sənin,
gün batarkən -
bənövşə olacaqlar,
əyinlərinə
rəngli köynək geyəcəklər.
tək sən anladın
onların dərdlərini,
tək sən gördün
onların yaralarını...
Yeni bir sözlük yaratdın,
özün üçün,
quşlar üçün,
çiçəklər üçün,
çakıl daşları üçün...
Ev -
nəfəsi kəsilmiş,
bənizi solmuş at,
məktəb - sürgün yeri,
göy üzü - yoxdu, yox,
küçə - gedər-gəlməz,
dünya - aşılması zor divar,
yuxu - tək sığınacaq...
- Ölümdən qorxmadınmı,
kiçik qız?
- Yox, çünki çox ölü gördüm:
göydən yağan quşları,
can çəkişən pişiyi,
səsi kəsilən ağacları...
Bir şəhərin öldüyünü gördüm,
ölümün öldüyünü gördüm.
Xəyalımda
heykəlini
düzəltdim sənin,
qoydum
bənövşəyi dan yerinin
sahilinə...
ÇƏRŞƏNBƏ GÜNÜ
Ülkər çərşənbə günü gələcək,
kitablar, dərgilər gətirəcək,
təmiz alt paltarları gətirəcək...
Ülkər çərşənbə günü gələcək,
Üzündə günəş,
gözündə əbədi yaz,
bir də dəniz,
bir də yaşıllıq,
bir də təsəlli, ümid...
Bu gün bazardı
yurdumun həbsxanalarında,
sabah bazarertəsi,
sonra çərşənbə axşamı,
sonra çərşənbə.
Çərşənbə günü
Ülkər gələcək.
Çərşənbə günü
Ülkər gələcək -
üzü qar bəyazı,
gözləri yosun yaşılı,
amma
kölgədə və günəşdə
dəyişir rəngi,
dəyişir
üzü də,
gözü də...
Üzü qar bəyazı,
gözləri yosun yaşılı
Ülkərin...
Ülkər
zeytun ağaclarının
arasından keçib gələcək,
əlləri
dağlara,
dənizlərə,
buludlara toxunacaq,
saçlarında reçina ətri
duracaq
dəmir barmaqlıqların arxasında
allı-güllü yaz mövsümü kimi...
Bu gün bazar,
Ülkər
çərşənbə günü gələcək
bir irmağın dənizləşməsini
düşünə-düşünə...
* * *
Bazar günü keçmək bilmir...
Birdən
bir qovaq boy verir
pəncərəmin önündə,
qapını çırpır külək,
aşağıda - bağda
bir qız baxır saatına -
kimdi, nədi gecikən:
sevgilisimi,
baharmı?..
Bazar günü keçmək bilmir...
Torpağın altında
buz kimi əriyir günəş,
sevdiyim
göy qədər uzaq,
yer qədər yaxın,
aramızda
ayrılığın amansız
tufanları -
artıq
udum-udum
alışıram yarpaq
tökümünə...
EY OĞUL
Ey oğul,
bir gün
şair olmaq istəsən,
gözü gözündə,
ürəyi ürəyində,
əli əlində -
inamın
dadını anlat
yurdumun çocuqlarına.
Ey oğul,
bir gün
şair olmaq istəsən,
qara şübhədən,
ətalətdən
və nisgildən söz aç,
nağıl danışma
yurdumun çocuqlarına.
Ey oğul,
bir gün
şair olmaq istəsən…
Zaman axıb getməkdə,
dağ-daş dəyişməkdə,
dəmir pas atmaqda,
bünövrə çürüməkdə…
Al qələmi,
bildiyin ən doğru sözü yaz.
Budur, ayağımızda buxov,
budur, kürəyimizdə xəncər,
budur, ağzımızda oddan loxma,
kitab-kitab yazacaqsan,
ey oğul,
bir gün
şair olmaq istəsən…
Ey oğul,
bir gün
şair olmaq istəsən,
kişilərimiz var -
almanın bir yarısı,
bir az səbir,
bir az hirs,
Pir Sultan Abdal misalı...
Ey oğul,
bir gün
şair olmaq istəsən,
səsini qısma,
ürəyini aç tök,
sevgini çoxalt,
onları -
gözəl ölüləri anlat
yurdumun çocuqlarına...
© Müəllif hüquqları qorunur! Mətndən istifadə etdikdə istinad mütləqdir!
