Yağış - Qardaşxan - şeirlər

Qanunun geriyə qüvvəsi yoxdur

Zaman başım üstdən keçir, ayağım altdan yer qaçır..,

Neylə, - yerə gir, göyə çıx, - neylirsən eylə, - gor açıq...

Tərs-məzhəb çərxi-fələk Yer hey fırlanıb yer açır, -

Zamanın geriyə qüvvəsi yoxdur!

Dünyanı dördəlli tutan, ikiəlli torpağı tut,

Dərd-sərin sər dərdi - torpaq, dərmanı hər dərdin - torpaq,

Arzular arzusu torpaq arzumuz çat-çatdır.., çat, çat!..

Arzunun geriyə qüvvəsi yoxdur!

Evləri göydələnlərim, bir son mənzil də var ancaq..,

Dünya səndən soyuyanda, sən dünyanı soyunanda

Yenə bizə qucaq açan sonunda torpaq olacaq...

Torpağın geriyə qüvvəsi yoxdur!..

Məzarın "Çənlibel"di

Vurğun Əyyubun xatirəsinə

Vurğun, bu vurğun olmuş

tifaqı qanlı eldi.

Tufarqanlı Abbasdan

dağ-daşlı, çənli eldi.

"Ruhani"cə, ruhunca..,

Dədə Qorqud boyunca...

Ah, Vurğuncan!.. Vurğunca

məzarın "Çənlibel"di!

Bir cür toydu bu yas da..,

Yasdan da toya səslə...

Şuşamsan, Araz üstə, -

Sənsiz də sənli eldi!..

Yağış

Yaz, ya payız-qış yağış

ehsandı Lənkəranda.

Bakıda yağış yağır,

Leysandı Lənkəranda.

Bu cür sərin duş olmaz,

Nə belə soyuq hamam...

Vay dədə, getdi göyün

üzünün suyu tamam!..

Göy bayılır, deyəsən,

Yer həzzində kefində.

Yağışın sözü budu:

"Qaxıl, otur evində!".

Adamın qulağına

ördək, qaz səsi gəlir..,

yağışdan tutub, göyə

çıxmaq həvəsi gəlir...

Az qalır yağış altda

havalanıb qalasan, -

Əlinə qaval alıb,

oxuyasan, çalasan!..

Boğulur, əl-qol atır

kollar, tağlar, budaqlar...

Yağış saman çöpündən

yapışıb, sanki rüzgar.

Bir ins-cins görünmür,

Bu millət harda qalıb?

Yerin öz işi yaşdı,

Göy quru yerdə qalıb.

Göyün qarnı min ilin

acıtək quruldayır.

Bu qədər yağıb, hələ

göy indi guruldayır...

Şaqqaşaq qoz sındırır

dağ başında ildırım.

Tarixdə görünməyib

belə dayandoldurum!..